Transamerica 2012 - dag 49 - Fairplay, CO - Silverthorne, CO (66 km)

De route van vandaag was een bijzondere: door het bedwingen van Hoosier Pass, 3518 m, hebben we het hoogste punt van onze hele tocht achter ons gelaten! Het is niet DE hoogste berg van de Rockies - dat is Mount Elbert, 4402 m hoog - maar voor de Transamerica-fietsers is dit wel een heroïsch moment, zo ook voor mij. Toen ik vlak voor de top Elske zag staan, voelde ik me geweldig: ik heb het lange tijd niet voor mogelijk gehouden dat ik zelfs maar zou beginnen aan een prestatie als de Transam en kijk nu eens wat een in aanleg niet al te sportief type met een slechte rug blijkt te kunnen.... Henk heeft wel meer bergen beklommen op de fiets, maar ook voor hem was het een bijzonder moment, ook omdat we dit samen doen.

We begonnen de dag in Brown Burro Cafe, waar het stampvol zat. Geen wonder, want ze serveerden er een heerlijk ontbijt. In dit soort tentjes werken altijd gezellige, praatgrage en superefficiënte serveersters, die je 'hon' en 'sweetie' noemen. De dame die ons bediende was gek van fietsen, ze heeft de Tour gevolgd en houdt vooral van de ongelukken en de minder frisse praktijken waarmee de tocht gepaard gaat. Ik ben ervan overtuigd dat het succes van onze reis mede te danken is aan alle goede wensen en blessings die we steeds weer krijgen  toegezwaaid van het personeel in de horeca.

De tocht naar de top was geweldig: prachtig helder en fris weer, de zon bescheen de machtige bergen om ons heen, er was niet extreem veel verkeer zodat je je af en toe alleen op de wereld waande en het fietsen ging weliswaar langzaam, maar gestaag omhoog. Dan op de top de foto's, snel iets warms aan en wat eten en drinken. De rest van het parcours was a piece of cake. Naar Breckenridge ging het eerst steil en later geleidelijk naar beneden, zodat we snel konden aanschuiven op het terras van Bubba Gump Shrimp Co. Dat is een keten van restaurants, geheel gewijd aan de film Forrest Gump. Dus hangen er foto's uit de film, hangt er een jurk van Momma Gump en kun je er drankjes kopen in glazen waarop staat: Stupid is as stupid does en Momma says I'm special. Elske heeft nu drie van die glazen. Het was leuk mensen kijken in Breckenridge, een ook in de zomer drukbezocht wintersportplaatsje.  We waren hier ook al eens in februari 2006, toen Elske bij Christine woonde. De dag eindigde in Silverthorne, waar behalve heel veel (outlet)winkels niet veel bijzonders is te beleven. 

We moesten vanmiddag afscheid nemen van Elske, helaas. Het was zo geweldig om haar bij ons te hebben, in Golden en de laatste drie dagen op onze tocht. We gaan haar erg missen! Els vliegt op 31 juli weer naar Nederland, dus ze heeft nog een paar dagen bij Christine en Mark.

Totaal 4244 km