Transamerica 2012 - dag 58, Lander, WY - Dubois, WY (121 km)

Gisterenavond wel op tijd naar bed, na een heerlijk diner bij de Cowfish, kwalitatief misschien wel het beste dat we tot nu toe hebben gehad. Daarom zaten we vanmorgen al voor zeven uur op de fiets en het was zowaar vrijwel windstil, precies waarop we hadden gehoopt. De rustdag bleek al snel een uiterst slimme / gelukkige keuze, want de wind was niet alleen veel minder heftig dan gisteren, hij waaide ook nog eens in de goede richting.

Vanuit Lander naar het noordwesten door de Wind River Indian Reservation. Dankzij de rivier en vele beekjes was het aanvankelijk mooi groen, daarna weer een flink stuk halfwoestijn. Halverwege de rit daalden we af naar de vallei van de Wind River, die we gaan volgen tot de volgende oversteek over de Continenal Divide, vlak voor Grand Tetons en Yellowstone. Aan de westkant ligt de Wind River Range, best mooie 'normale' bergen met bos en weilanden; aan de oostkant werden we getracteerd op de resultaten van de erosie die de Wind River in de loop van de tijd heeft bewerkstelligd. Het doet denken aan Bryce Canyon in Utah of de Badlands in South Dakota, maar dan met meer variatie. Onvoorstelbaar mooie vormen en kleuren, waar je wel foto's van kunt blijven maken. Helaas geven die foto's maar een flets beeld van de imposante pracht waar we vandaag doorheen mochten rijden. Helemaal vanzelf ging dat overigens niet. We zitten inmiddels weer op ongeveer 2100 m hoogte, en we mochten een kleine 1000 hoogtemeters overwinnen. 

Bij de eerste fotostop werden we acherhaald door Len uit Boulder, waarmee we tijdens de pauze in Crowheart wat uitgebreider gepraat hebben. Het gesprek komt hier al gauw op de verkiezingen en alles wat er mis is met 'the government'. Len is een teleurgestelde Democraat, die een bijzonder staaltje vertelde over hoe het hier in de politiek toegaat. Kennelijk kun je in het Congres, als er een nieuwe wet ('bill') behandeld wordt, allerlei amendementen toevoegen die niets met het doel van zo'n wet te maken hebben, maar toch mee in stemming worden gebracht. Zo is een tijdje geleden de 'credit card bill' aangenomen, waarin een passage zit waardoor het nu toegestaan is voor burgers om je met een geladen wapen in Nationale Parken te begeven. President Obama heeft hem gewoon geratificeerd, terwijl hij tegenstander is van meer vrijheden op het gebied van wapenbezit en -gebruik.

Dubois (spreek uit als doeboys, hoezo een Franse naam) is een klein maar aardig stadje met leuke winkels en een paar goede restaurants. In de Nostalgia Bistro (hoe bedenk je het ....) hadden ze een verrassende kaart, met heerlijke sushi als appetizer en o.a.Thais getinte hoofdgerechten. Niks mis mee en een prettige afwisseling van de standaardkost. Ons motel, de Stagecoach Motor Inn, ligt midden in het centrum, niks bijzonders. Gelukkig wel een fatsoenlijke TV waarop we de olympische highlights kunnen kijken. Go Ranomi!

Totaal 4947 km.