Transamerica 2012 - dag 70 - Sula, MT - Stevensville, MT (91 km)

Na een lekkere koele nacht in cabin no.1 werden we om kwart over zes gewekt door de Blackberry, zodat we om 7 uur weer geheel bepakt en bezakt konden gaan ontbijten voor een mooie vroege start. We waren er inderdaad om iets over zevenen, maar het restaurant van dit zeer verlaten oord zat al aardig vol en de kokkin had niet het besef dat je orders eventueel ook gelijktijdig kon klaarmaken, dus het was uiteindelijk kwart voor negen voordat we op de fiets zaten. Inmiddels wel gesproken met bijna alle aanwezigen. In een aantal andere cabins hadden zeven gepensioneerde heren - overigens merendeels niet ouder dan wij - uit California overnacht, die de Great Parks Trail deden; van Jasper in Alberta tot Jackson in Wyoming. Zij moesten na het ontbijt de pas op waar wij gistermiddag in razende vaart waren afgekomen, toch een meter of 900 klimmen binnen 20 km fietsen, met flink steile stukken ertussen. Een van de mannen woog naar eigen zeggen 235 pounds, zeg maar 110 kg, en die was een stuk minder spraakzaam dan zijn afgetrainde maatjes.

Wij mochten zelf nog een stukje verder afdalen de Bitterroot vallei in. In eerste instantie schitterend door een smalle canyon, die overigens wel behoorlijk had geleden een onder een grote bosbrand 12 jaar geleden. In Darby hebben we mijn moeder even gebeld om haar te feliciteren met haar 81e verjaardag, die ze met prachtig weer heeft gevierd in 'maison parc de ville', het geweldige tuinhuis van Loeki en Willem in het stadspark in Groningen. Daarna hebben we spullen ingeslagen voor de lunch (o.a. Goudse kaas van Arla; ik durf mijn collega's straks amper onder ogen te komen) in de goed gesorteerde supermarkt van Darby. Ondanks de vervelend drukke US 93 hebben we na een kort proefstukje toch maar afgezien van de grotendeels onverharde alternatieve route, de 'Old Darby Road'.

Het was inmiddels heerlijk weer geworden, maar we hadden wel weer een briesje tegen, hetgeen de laatste dagen iets te frequent voorkomt naar onze smaak. Voordeel is wel dat ons daarmee de rook van een paar dagen eerder bespaard blijft. We waren blij dat we na ruim 90 km ons einddoel van deze dag, Stevensville, bereikten. Voor het eerst sinds lange tijd hebben we onze intrek in een B&B genomen (Bitterroot River B&B), hetgeen in de VS i.t.t. veel Europese landen als een tamelijk luxe overnachtingsvariant wordt beschouwd. We hebben de mooie Wild Rose room gekregen, die er na 5 minuten alweer uitzag als alle andere kamers waar we verblijven - overal tassen en spullen, met nog net een paadje naar de badkamer. Het uitzicht is fraai; op de voorgrond de rivier met wilgen en aspen trees, daarachter beboste bergen tot bijna 3000 m hoog. Dat gaan we vast nog wel missen als we eenmaal terug zijn.

Stevensville telt nog geen 1600 zielen, dus we hadden geen hooggespannen culinaire  verwachtingen voor het diner. De Mission Bistro, ons aangeraden door onze gastheer, bleek echter een juweel van een huiskamerrestaurant, waar de kok exact in de smiezen had hoe je  tonijnbiefstuk en coquilles St. Jacques moet klaarmaken. De bediening was ook nog eens zeer charmant en de Viognier uit Idaho paste perfect bij de maaltijd. Het lijkt wel vakantie :)

Totaal 5905 km