WT 16-17, 4 september 2016 - Ubud, Bali

Gisteren in ons hotel Puri Saraswati aangekomen, was ik zo moe, warm en bezweet dat ik mijn omgeving nauwelijks bewust waarnam en linea recta de badkuip indook. Wel zag ik vaag overal lotusbloemen liggen en viel onze bungalow, vooral door de goed werkende airconditioning, direct in de smaak. Eenmaal een beetje bijgekomen gingen we op zoek naar iets te eten, een klein beetje op weg geholpen door Lonely Planet en Tripadvisor. Het is hier in Ubud druk, maar erg gezellig. Er zijn een paar heel sfeervolle straten met veel restaurants en winkeltjes, allemaal nog open 's avonds. Ook in die smalle straatjes, waar ze bij ons onmiddellijk een voetgangersgebied van zouden maken, moet je nog goed uitkijken om niet omvergereden te worden door de vele scootertjes. We aten lekkere rendang bij Warung Bernadette en bij Tukies proefden we het lekkerste toetje ooit: mango coconut ice cream float, het ijs gemaakt van verse zachte kokos, drijvend in mangomoes, mmm. 

Vanochtend ging de wekker om half 6, de zon was net op, en meldden we ons om 6 uur bij de receptie, om door onze gids Gus meegenomen te worden op een twee uur durende wandeling door de rijstvelden. Net zoals we eerder in Thailand ervoeren, helpt zo'n gids je echt om goed om je heen te kijken en wijst hij je op allerlei details. De rijstvelden zijn net zo mooi als op de plaatjes en daaromheen groeit en bloeit er ook van alles. Gus kende veel kruiden en wist ook voor welke kwalen en ongemakken ze worden gebruikt. Zo weten we nu dat die mooie rode hibiscusbloemen heerlijk zoet sap hebben en dat de blaadjes, samen met kokosolie, helpen om barensweeën op gang te brengen. Sterbloemen zijn goed voor de ogen en als je de lange groene bladeren van een andere plant op je buik legt, zakt je koorts. Ook vertelde Gus ons van alles over Balinese gewoontes en over het Hindugeloof. Toen ik hem desgevraagd vertelde dat wij een jongen-en-meisjetweeling hebben, begon hij helemaal te stralen: iedere Balinees weet dat dat alleen de luckiest of people overkomt. Gelijk heeft hij! We liepen onder leiding van Gus dwars door de rijstvelden, over smalle paadjes en ook flinke stukken over een soort evenwichtsbalk tussen twee slootjes; die route hadden we zelf nooit gevonden. Wat ons verbaasde was dat in die op het oog onbereikbare oorden toch mensen bleken te wonen en handel te drijven. Gus wees ons wat verdrietig op de keerzijde van het toerisme rond Ubud: hele stukken rijstvelden en bos worden opgeofferd aan de bouw van nog meer veel te grote hotels en wellnesscomplexen. Gelukkig was er ook nog veel onbedorvens te zien. Doordat het zo vroeg was, was het licht prachtig en konden we de wandeling, die uiteindelijk tweeënhalf uur duurde, zonder veel zweten voltooien.

Dit eerste toeristische uitstapje van de dag smaakte naar meer! Dus hebben we na het ontbijt een massage geboekt. Op onze kamer werden we allebei tegelijk stevig onder handen genomen door twee masseuses. Heerlijk voor de wat pijnlijke spieren na onze eerste fietsdag! Daarna nog een hapje gegeten bij Melting Wok, nu echt lekker pittig: Mahi-Mahi vis met aubergines, rijst en atjar. Inmiddels hebben we onze directe omgeving ook wat beter verkend. Ons hotel ligt op het terrein van het paleis van de koninklijke familie, met een prachtige vijver en een tempel, alles omringd door weelderige tuinen. De hele dag is er personeel in de weer met het schoonmaken en onderhouden van het complex en iedere ochtend worden er beeldige schilderijtjes van lotus- en hibiscusbloemen op de trappen gelegd. 's Avonds komt er iemand langs om voor je bungalow wierook aan te steken. Hoe idyllisch kun je het krijgen?

Voor het ultieme Baligevoel hebben we voor vanavond kaartjes voor een traditionele dansvoorstelling gekocht. Morgen gaan we de toeristische streken verlaten en fietsen we het binnenland verder in, richting de vulkaan de Gunung Agung.