WT 16-17, 29 september 2016 - Sambirenteng, Bali - 45 km

De dag begon vanmorgen om half zeven met het gewone ritueel voor een fietsdag: fietskleren uitzoeken, ordenen van de rest van de spullen, inpakken, tussendoor even de berichten checken, wassen, tanden poetsen, insmeren met factor 30 en dan in vol ornaat naar het ontbijt. Wiebe en Alice moesten ook vroeg uit de veren voor hun oversteek naar Gili Air, dus we zaten om half acht samen aan tafel. 

Hun taxi vertrok net voordat wij op de fiets konden, want we moesten ook nog even met de hotelbaas en zijn mountainbike op de foto. Een half uurtje later kwamen we langs het haventje van Amed, waar Wiebe en Alice op het punt stonden om in te schepen. Zo hebben ze ons toch nog uitgezwaaid.

De etappe van vandaag was weliswaar iets langer dan die van eergisteren, maar ook veel relaxter. Wel flink wat vals plat en een handvol korte klimmetjes, maar we hoefden geen enkele keer van de fiets en waren al voor de middag over. Vlak voorbij Amed kwamen we nog langs een Hindu-ceremonie. Veel uniformen van officials en de deelnemers allemaal met hagelwitte overhemden. Hoewel je het aan de stemming niet merkte, bleek het hier te gaan om een crematieplechtigheid. We hebben vanavond uitgebreid met de hotelmanager gesproken die uit een nabijgelegen dorpje komt en zij heeft uitleg hierover gegeven. Gezien het in rood en gouden uitgevoerde gevleugelde dier moet het gaan om een vader of grootvader die is overleden en ze vertelde dat de aanzienlijke kosten die met de ceremonie gemoeid zijn, door de gemeenschap samen worden opgebracht. Er moeten ook offers worden gebracht om de geesten gunstig te stemmen en daarbij zijn de vijf elementen en de balans daartussen belangrijk (water, vuur, de heilige berg, het land dat voor het eten zorgt en de lucht? - moet ik nog even nazoeken). 

Ons adresje voor de komende twee dagen, het Poinciana resort, ligt opnieuw aan zee. Prachtig ruim en smaakvol aangelegd en van alle gemakken voorzien. We verblijven in een mooie octagonale kamer met een heel hoog balkenplafond dat ingenieus in elkaar zit en met een enorm balkon met uitzicht over het hele complex alsmede Agung en de zee. Het diner werd geserveerd op een terras op vijftien meter van het water. Agung houdt zich gelukkig netjes gedeisd, want we hoorden uit Nederland dat op Lombok 'baby' Rinjani (Barujari) een forse aswolk had uitgestoten. Die ligt hier nog geen 150 km vandaan, maar we hebben er niets van gemerkt. Hopelijk is iedereen veilig van de berg gekomen, want het ritselt daar van de toeristen en begeleiders.

Totaal 885 km