WT 16-17, 6 oktober 2016 - Seminyak, Bali - 10 km

Wegfietsend van Indah's Homestay vanochtend, zetten we ons alweer schrap om de vele honden die zich op de binnenplaats ophouden van ons af te schreeuwen, want gisteravond waren ze erg hinderlijk en ook vannacht lieten ze goed horen waartoe ze hier op aarde zijn. Voor vertrek hebben we ons laten inenten tegen hondsdolheid - wat maar ten dele bescherming geeft, je moet nog steeds snel naar een ziekenhuis als je gebeten wordt - en tot nu toe is het allemaal goed gegaan: de honden hier zijn bijna allemaal heel braaf en ze luisteren netjes naar go! en shhhhttt! Vanmorgen lagen ze kennelijk allemaal nog te slapen, want we konden rustig vertrekken, op naar alweer Marakuja Café. 

Catherine, de eigenaresse, liet zien dat ze niet alleen een geweldige lunch, maar ook een heerlijk ontbijt kan serveren. Henk had een homemade gezonde porridge met gebakken banaan, ik een met tomaat, champignons en kaas gevuld boekweitpannenkoekje, met een gepocheerd eitje on the side. Gelukkig was het niet zo druk, zodat Catherine tijd genoeg had om uitgebreid met ons te praten. Zij is een zelfbenoemd multitalent, want ze is architect, huizenbouwer, kleermaakster en chef de cuisine en in al die hoedanigheden laat ze zich ook graag inhuren als consultant. Verder heeft ze een uitgesproken mening over alles wat er mis is in de westerse wereld - en ook in Indonesië trouwens. Een heel leuk mens! Ze heeft ons uitgenodigd om bij haar in haar Australische huis langs te komen als we in de buurt zijn. Toen we al bijna op de fiets zaten, kwam net de Engelsman aan die we gisteren ook al even gesproken hebben. Ook die heeft een bijzonder leven: in de UK heeft hij een drukke en bloeiende handel in tweedehands auto's, om het andere weekend ziet hij zijn vierling van vier jaar oud, want zijn vrouw en hij zijn uit elkaar. Om tegenwicht te bieden aan de dagelijkse stress stapt hij vervolgens iedere drie weken op het vliegtuig om tien dagen hier in Canggu door te brengen in een luxe resort. 

Het laatste stuk fietsen naar ons hotel in Seminyak, hetzelfde als waar we onze eerste drie dagen verbleven, was weliswaar niet lang, maar qua verkeer was het wel opletten geblazen. Ook was het weer lekker warm, dus toen we aankwamen, waren we net zo warm en bezweet als na 80 km fietsen. We voelden ons meteen weer thuis in Bali Agung Village, aan het zwembad en in onze villa nummer 9. Vanavond is er een thema-avond georganiseerd in het restaurant, BBQ-buffet en Balinese dansen, speciaal omdat wij weer terug waren, grapte de baliemedewerker schalks. Ach, daarmee lieten wij ons natuurlijk lijmen en we hebben een erg leuke avond gehad. De Balinese dansers waren deels wel erg jong, waardoor ik me voor de zoveelste keer in dit land afvraag of hier überhaupt wetten zijn en zo ja, of ze worden gehandhaafd. In het verkeer kun je in een halfuur tijd zo 50 Mulderovertredingen en ernstiger verkeersfouten constateren en ook qua hygiene en arbeidsomstandigheden is er vast van alles mis. Maar maalt er iemand om? Toevallig las Henk me vanavond een berichtje voor uit het Nederlandse nieuws en op de een of andere manier kon ik een onderzoek naar zeeziekte bij koeien en kippen niet helemaal rijmen met hoe het er hier aan toegaat. Gisteren zag ik nog een scooter rijden met achterop vier hokjes waarin biggen werden vervoerd en ik verbeeldde me dat die diertjes het best leuk vonden om eens wat van de wereld te zien. Of de koeien achterop een pick-up truck, alleen vastgebonden aan hun halsband, die zich verder maar in de bochten staande moesten zien te houden. Een Partij voor de Dieren zouden ze hier waarschijnlijk erg grappig vinden...

Totaal 1036 km