WT 16-17, 21 oktober 2016 - Millstream Chichester National Park, WA

Zo saai als de rit gisteren was, zo fraai was hij vandaag. Omdat we weer een paar dagen van de bewoonde wereld zullen zijn afgesloten, moesten we vanmorgen eerst langs de Woolworth voor voldoende voorraad aan drinkwater en een aantal maaltijden; en naar de benzinepomp om de tank + reservetanks met diesel te vullen. Na een lekkere cappuccino bij Dome voor Marja en een milkshake voor mij - ze hebben daar prima Wifi, zodat we het in- en uitgaande dataverkeer ook konden updaten - gingen  we echt op pad.

Toen we Port Hedlund binnenkwamen hadden we al gezien dat er ook aan  zoutwinning werd gedaan; dat hebben we nu wat beter bekeken, zie de foto's. Daarna kwamen we langs een mijnbouwgebied met van die enorme graafmachines en al snel was het weer vlak en kaal. Het gebied waar we doorheen rijden heet Pilbara, bekend on zijn dagmijnbouw en om zijn prachtige natuurparken. Omdat het toch weer behoorlijk heet was, ontstonden er prachtige luchtspiegelingen, waardoor het net leek of je op ieder moment het water in kon rijden. 

Vanaf Whim Creek kwam er wat meer variatie in het landschap, zeker toen we linksaf sloegen het land in en een onverharde weg op. In eerste instantie deed het ons sterk aan South Dakota denken, heuvelachtig grasland met hier en daar een boompje en zelfs een echte 'butte': een vrijstaande heuvel met een top van verticale rotsen. Verder langgerekte heuvels van bijna zwart gesteente met leuke heldergroene ronde bosjes erop. Het werd steeds heuvelachtiger en de kleur van de grond veranderde weer naar oranje en rood. Eenmaal in het nationale park aangekomen ging de bochtige weg vooral omhoog en kwamen we bij de eerste bezienswaardigheid: Python Pool. Dit soort rock pools, meertjes en kloven zijn de grote  attracties van de parken in West Australië. Je kunt en mag lang niet overal zwemmen, omdat veel van de plekken een belangrijke rol spelen in de religieuze tradities van de Aboriginals.  De Deep Reach Pool in de Fortescue rivier is wel toegankelijk voor het publiek; ze hebben op twee plaatsen een steigertje met trappen gemaakt om ervoor te zorgen dat de rest van de oever niet beschadigd wordt. Langs de Pool staan heel veel palmbomen. Ze hebben wel actief moeten ingrijpen om de meeste uitheemse dadel- en katoenpalmen te vervangen door de lokale Millstream palm. Die andere palmen waren hier terechtgekomen omdat er een kameelroute voor de handel met Azië door dit gebied liep en de kamelen het meer gebruikten om water bij te tanken.

Volgens de brochures valt er hier erg veel fauna te bewonderen - ook ongewenst, bijvoorbeeld 'feral cattle' - mogelijk agressief vee zonder eigenaar - en dingo's (wilde honden). We krijgen daar helaas niet echt veel van te zien, behalve heel veel insecten en grote zwermen luidruchtige witte kaketoes. Onderweg naar een plek voor de nacht was er nog wel een leuk uitkijkpunt. De campings hebben hier erg weinig voorzieningen. Op Miliyanha, was wel een mooie 'camp kitchen' maar geen drinkwater en alleen maar droge toiletten. Omdat de maan pas laat opkomst is het aardedonker en zijn zaklantaarns bepaald geen luxe als je er nog even uit moet.