WT 16-17, 22 oktober 2016 - Karijini National Park, WA

Gisteren tijdens het koken in de camp kitchen kwamen we een jong Nederlands stel (Paul en Anna) tegen dat we ook al eerder hadden gezien. Ze bereizen met hun drie jonge kinderen, de oudste is 4, in  een flinke camper West-Australië. Wij bewonderden hun moed en energie om op die manier vakantie te vieren - zelf gingen we toen Jan en Els klein waren meestal naar Frankrijk of Scandinavië. Zij blijken al acht jaar in Australië te wonen en doen deze reis als afsluiting, voordat ze weer terugverhuizen naar Nederland. Tijdens hun maaltijd en mijn pogingen om op het campingfornuis maïskolven en lamskarbonades klaar te maken, vertelden ze dat ze niet echt goed voorbereid aan deze trip zijn begonnen: geen kaarten meegenomen, niet precies weten hoeveel kilometer je op een volle tank kunt rijden en geen jerrycans met extra diesel gevuld, en soms begeven ze zich op wegen waar je een 4WD voor nodig hebt, en dat is hun camper niet. De verhuurder van hun camper had via de GPS al in de smiezen gekregen dat ze op verboden terrein reden en had ze een boete van 300 dollar aangezegd. Verder waren ze de eerste dag al zonder diesel komen te staan en ook nu maakten ze zich ernstig zorgen. De eerstvolgende benzinepomp op weg naar Karijini National Park is namelijk bijna 300 km hier vandaan en ze wisten niet of ze dat zouden halen. Wij hadden wel met ze te doen, dus we hebben voorgesteld dat zij dezelfde route zouden rijden als wij, voor ons aan, zodat we hen kunnen helpen als ze stil komen te staan. 

Wij hebben vanochtend na het ontbijt eerst de Jirndawurrunda Pool, in de wetlands vlak achter de camping, nog even bekeken: een mooie groene plek, met de oorspronkelijke homestead ernaast. Na een heleboel foto's was Henk weer klaar voor een flink aantal kilometers gravelroad met wolken rood stof. Hamersley Gorge was ons aangeraden door de Tourist Information en de omweg om daar te komen, was de moeite dubbel en dwars waard: wat een fantastische rotsformaties, wat een kleuren, en alweer een paar kraakheldere poeltjes tussen al dat fraais. Weer terug bij de auto aten we een broodje, daarna weer door naar Auski road house annex pompstation in Munjina, ondertussen uitkijkend naar de Maui-camper van het Nederlandse gezin. Uiteindelijk zagen we ze pas op de camping in het park weer: ze hadden het op de nipper gered tot aan Auski.... 

Karijini lijkt een mooi park, weer met veel ravijnen en poeltjes. Er zijn twee campings, waarvan we nu de meest primitieve (Dales Gorge) hebben gekozen, zonder stromend water, dus weer geen douche en geen spoeltoilet. Gelukkig was de Fern Pool heerlijk fris en schoon, dus dat beschouwen we dan maar als wassen. Henk heeft bovendien zojuist, in het donker, de watertank in de camper opnieuw gevuld, dus we kunnen straks tandenpoetsen en handen wassen. Dat water laat je overigens gewoon uit de camper op de grond lopen...

Het reizen met een camper leek mij altijd tamelijk luxe, maar als je op zulke stoffige wegen rijdt en op dit soort campings verblijft, is het toch behelpen. Alles wordt gewoon heel erg vies en de ruimte blijft beperkt, dus berusten we erin dat we langzamerhand wat verwilderen en nemen we tijdelijk genoegen met een wat primitieve levensstijl. De beloning is al het moois dat we op deze manier zien en dat je eigenlijk alleen zo optimaal kunt ervaren.