WT 16-17, 25 oktober 2016 - Tom Price, WA
25 oktober 2016 - Tom Price, Australië
Halverwege de dag zei Henk nog: over vandaag hoeven we niets op te schrijven, want het enige dat we doen is een beetje onze ziel in lijdzaamheid bezitten. Het leek inderdaad zo'n dag te worden: 's morgens de patiënt installeren met pillen en een klein hapje eten, een heleboel wassen draaien, tussen de middag de patiënt weer zijn pillen geven en naar bed, met inmiddels schone lakens erop, sturen en dan even op de fiets heen en weer naar Tom Price om van het internet van het visitor center gebruik te maken. Bij terugkomst vond ik Henks been er wel heel rood uitzien en de ontsteking breidde zich snel naar boven uit. In overleg met de dame van de receptie hebben we gebeld met de dokter. Direct komen, was de boodschap, en gelukkig wilde de campingbeheerder ons wel brengen. Daarna ging het razendsnel: de dokter vulde allerlei formulieren in, en daarna door naar het ziekenhuis! Dat stelt in dit plaatsje met 1200 inwoners niet heel veel voor: er zijn niet permanent dokters aanwezig, alleen zusters die in opdracht van de huisartsen onderzoekjes doen of een behandeling geven. Als je echt iets mankeert, komen de Flying Doctors met de helikopter aanvliegen om je naar Perth te brengen. Voor wat Henk mankeerde hoefde dat gelukkig niet. Hij werd door twee lieve verpleegsters aan een infuus gelegd om de antibiotica nu intraveneus toe te dienen, er werd bloed afgenomen en Henk kreeg bloedverdunners toegediend. Ik zat er een beetje verdwaasd naast te kijken, het overviel ons beiden erg. Ook dat Henk daar dus een nacht moet blijven, want om 12 uur 's nachts en om 6 uur 's morgens krijgt hij weer een infuus. De verwachting is dat de antibiotica snel aanslaan en dat Henk binnen een paar dagen de oude is. Morgenochtend komt de dokter kijken hoe het gaat. En nu zit ik dus opeens alleen in de camper. Ik maak me wel zorgen, maar ga ervan uit dat Henk in goede handen is. Wat dat betreft ben ik dolblij dat we hier zijn en niet meer in het park! Nu proberen wat te slapen, zodat ik morgen weer op tijd in het ziekenhuis kan zijn.
Wat akelig dat Henk ziek is en dat je alleen in de camper zit. Ook al vertrouw je erop dat het goed komt en weet je dat hij in goede handen is, dit is een scenario dat je niet wenst.
Moet raar voor je zijn en waarschijnlijk een beetje eng,
daar zit je dan als dappere dodo.
Hou je taai, hopelijk knapt Henk snel op.
We denken aan jullie en sturen goede gedachten naar jullie toe.
Dikke smok,
Gerda en Jan
Gelukkig is Henk een sterke kerel dus ik heb er alle vertrouwen in dat hij binnenkort weer op de been is.
Zal ik proberen een gratis plaatsje te krijgen in het koninklijk vliegtuig? Want die vliegt binnenkort toch leeg(!) naar Australie v.v. vanwege het staatsbezoek. Graag zal ik dan een tijdje jullie chauffeur zijn tot Henk weer helemaal beter is.
Heel veel sterkte Marja en wens Henk beterschap.
Groeten Just
Groeten,
Margriet
Ik ga heel hard duimen dat die antibiotica als een speer gaat aan slaan.
Marja, toi daar in je uppie. Denk aan je. En Henk, ook toi. Ik hoop dat je gauw weer als een jonge god mag rond rennen.
Hele dikke X
Groeten Aly en Kees