WT 16-17, 31 oktober 2016 - Ningaloo Lighthouse Caravan Park, North West Cape, WA

Omdat er in Exmouth heel weinig te doen is, zijn we vanmorgen verkast naar een camping die nog wat dichter bij de mooie zwem- en snorkelplekjes langs het Ningaloo reef zit; een afstand van wel 25 km. Een duin verwijderd van de Indische Oceaan, maar nog minder te doen en geen WiFi. Het beloofde café heeft vorige week zijn deuren gesloten, wegens einde seizoen. De mooie appartementen op de heuvel met zeezicht kosten 170 Euro per nacht, wel wat veel van het goede als je al een camper bij je hebt, dus daar hebben we maar vanaf gezien.

We hadden gelukkig vanmorgen alvast voor een paar dagen proviand ingeslagen, zodat we even geen winkels en horeca nodig hebben. Het leek ons leuk om de westkust per fiets te verkennen, om te zien waar we morgen het beste heen kunnen gaan om het onderwaterleven te bewonderen. Het duurde niet zo heel lang voordat plan B in werking trad, want na een km of 6-7 volledig zonder beschutting recht tegen de harde wind in (ook wel 6-7) vonden we een dergelijke inspanning allebei niet bevorderlijk voor mijn herstel. Terug naar de camping ging geheel vanzelf. 

Vervolgens zijn we met de camper naar de entrance station van het nationale park gereden, waar we ons hebben laten voorlichten over de mogelijkheden. Het devies: morgen zo vroeg mogelijk beginnen, voordat de wind opsteekt/aantrekt. De ranger legde uit dat we met deze windrichting (zuidwest) vanmiddag het beste aan de oostkant van het schiereiland konden gaan zwemmen. Op dat strand (Bundegi Beach hadden we vanmorgen ook al even gekeken en het was er inderdaad heerlijk. Weinig wind, glashelder turquoise water en heerlijk rustig. Het strand ligt vlak bij de belangrijkste bestaansgrond van Exmouth, een enorme opstelling van hoge metalen torens (tot bijna 400m) voor het uitzenden en ontvangen van ultralage frequentiesignalen ten behoeve van de marine. De masten zijn daar al in de koude oorlog neergezet, maar zijn nog steeds in gebruik.

Marja had de planning weer geheel op orde: de groenten voor de vissoep konden nog mooi even trekken, terwijl wij met het fietsje de nabijgelegen klif met vuurtoren beklommen om de zonsondergang extra goed te kunnen zien. Bij terugkeer de zeevruchten toevoegen en het was smullen geblazen.