WT 16-17, 4 november 2016 - Denham Seaside Tourist Village, Denham, WA

Toen we vanmorgen opstonden, was het lekker genoeg om buiten in de zon te ontbijten en om kwart over acht konden we vertrekken. We moesten eerst nog even langs Ningaloo Marine Interactions om de foto's van gisteren op te halen. We hadden ze op USB gevraagd en gekregen, maar ik had beter kunnen vragen om ze op het zelfde type geheugenkaart te zetten als in mijn fototoestel zit, want ik heb geen kabeltje voor USB naar mijn i-pad... Zodra dat geregeld is, zullen we de highlights op de blog zetten.

De etappe van vandaag was een flinke, bijna 600 km. Na 40 km kwamen we over de Steenbokskeerkring (de denkbeeldige streep over de aardbol waar de zon op 21 december om 12.00 uur precies loodrecht aan de hemel staat). Het landschap blonk weer uit in saaiheid, zeker nu ook de termieten het lieten afweten. Vlak tot licht heuvelachtig met af en toe een heuvelrug met wat rotsformaties erin. De variatie bestaat verder uit de hoogte en de hoeveelheid van de boompjes en af en toe een stukje dat is ingekleurd met bloeiende bloemen. Afgezien van de nodige kraaien en roofvogels valt er niet veel fauna te bespeuren. Rondom Carnarvon was er plotseling wel variatie; hier zit een groot landbouwgebied, waar veel groenten en fruit worden gekweekt. Op een van die fruitbedrijven moest een goed restaurant zitten, maar dat bleek dicht te zijn - de seizoenen lopen hier een half jaar uit de pas met die in West-Europa. We vonden even later het Harbourside restaurant en daar bleek je prima te kunnen lunchen.

We zagen onderweg - niet voor het eerst - meerdere zogeheten 'dust devils' oftewel stofhozen. Onschuldige, kleine wervelwinden die bij heet weer ontstaan en vaak snel weer uitdoven als ze een wat groter obstakel tegenkomen. Gisteren stak er plotseling eentje vlak voor ons over en ik reed er dwars doorheen. Toen bleek er toch wel aardig wat kracht in zo'n ding te zitten, want ik werd echt een paar meter uit de koers geblazen en moest fors bijsturen. Gelukkig waren er geen tegenliggers.

Denham ligt op een schiereiland in het meest westelijke deel van Australië. Hier vlakbij ligt het Dirk Hartog eiland, dat recentelijk ook in Nederland in het nieuws was vanwege de festiviteiten rond deze ontdekkingsreiziger. Het laatste stukje was wel mooi, met regelmatig een blik op de baaien aan beide kanten van het schiereiland. Het gebied staat net als Ningaloo op de werelderfgoedlijst, o.a. omdat Shark Bay een ware kraamkamer is voor allerlei exotische diersoorten, waaronder dugongs (zee-olifanten?). Een ander fenomeen, waar we even een side-tripje voor hebben gemaakt, betreft de zogeheten strombolieten. Ze ogen een beetje als zwart koraal, maar in werkelijkheid worden ze laagje voor laagje opgebouwd door een samenwerking van duizenden typen micro-organismen. Vorm en grootte zijn afhankelijk van de mate van blootstelling aan de getijden.

Het waait hier weer verschrikkelijk, dus we hebben ons avondmaal in de relatieve beschutting van de camp kitchen klaargemaakt en opgegeten. Het was er een drukte van belang met reislustige Europese jongeren, die een snelle studentenhap klaarmaakten. Morgen hopelijk iets rustiger qua wind, want we willen de omgeving wat beter verkennen, zo mogelijk op de fiets.