WT 16-17, 19 en 20 november 2016 - Discovery Park Clare, Clare, SA

Om Henk in het ziekenhuis te bezoeken hoefde ik de eerste dag alleen maar de parkeerplaats over te steken. Het was nog heel vroeg, want ik had niet echt goed geslapen. Gelukkig voelde Henk zich beter en ook de dokter was tevreden over de vooruitgang. In tegenstelling tot de vorige keer hebben de bacteriën zich niet door de hele bloedbaan kunnen verspreiden. Wel werd in de loop van de dag de rode plek op Henks been weer wat groter - net als in Tom Price en ook hier maken ze met een pen op de huid een mooie tekening van de ontsteking. 

Wat doe je op zo'n dag? Voor Henk: die kreeg de ene na de andere zak vol medicijnen, gevolgd door een flinke plas zout water toegediend. Daar tussendoor douchen, ziekenhuismaaltijden wegwerken en kletsen met het verplegend personeel. Voor mij: met het thuisfront appen en bellen, naar de camping in Auburn rijden om de achtergebleven spullen op te halen en daarna een nieuwe plek regelen op de campground in Clare, op zo'n 4 km van het ziekenhuis. Met een duf hoofd wat boodschappen doen bij een van de vele bakeries - van de weeromstuit kocht ik voor 25 dollar aan taartjes en brood - en bij de Woolworth's. Probleemloos rijd ik in de Apollo 2 heen en weer. Nog even en ik kan helemaal alleen op wereldreis...
 
Vandaag, zondag, gaat het met Henk stukken beter. De dokter vond het goed dat hij het ziekenhuis een paar uurtjes zou verlaten. We zijn lekker koffie met taart gaan halen en hebben een wandelingetje gemaakt door het centrum van Clare. Daarna moest Henk zich weer melden voor de middagmaaltijd en zijn volgende infuus. Ik ben naar de camping gereden om wat te eten en de was te doen. Het is vandaag heet hier, 34 graden, en op de camping was het niet te harden. Daarom zit ik nu lekker bij Henk op de airconditioned kamer. Hij kijkt naar golf op de televisie en ik heb me geïnstalleerd op de recliner, zo'n ouderwetse stoel die achterover kan en waar een voetenbankje uit klapt. Zo houden we het wel even uit. 

De verwachting is dat Henk morgen naar huis mag, weer met een portie pillen en met de opdracht om aan het eind van de kuur naar een huisarts te gaan ter controle. We zijn beiden wel wat onzeker over hoe nu verder: wat is nu eigenlijk de oorzaak dat dit twee keer gebeurt en wat moet je wel of niet doen om herhaling te voorkomen? De werkhypothese is dat de besmetting in de eerste ronde niet helemaal is uitgeroeid, dat we te maken hebben met een Staphylococcus aureus en dat het pure pech is die iedereen had kunnen overkomen. Voordat we hier weggaan, willen we graag wat meer duidelijkheid hebben, dus we gaan de dokter morgen grillen.