WT 16-17, 3 december 2016 - Hotel Causeway, Melbourne, VIC

We waren vandaag vroeg op om op tijd op de Traders' Market in Red Hill South te kunnen zijn. Om daar te komen moesten we eerst naar een nieuw schiereiland, Mornington Peninsula, met een oversteek per veerboot van zo'n 45 minuten. We wilden graag de boot van 8 uur halen en waren zodanig op tijd dat we de eersten waren! Dat was een geheel nieuwe ervaring, want meestal moeten we ons haasten om bijvoorbeeld de boot naar Schiermonnikoog te halen en zijn alle mooie zitplaatsen vergeven. Uiteindelijk gingen er naar schatting maar zeven auto's mee, dus het was heerlijk rustig aan boord.

De markt wordt op de eerste zaterdag van iedere maand gehouden en is in de loop van de jaren uitgegroeid tot de grootste markt van Victoria. Duizenden bezoekers en ongeveer 300 stalletjes met zeer uiteenlopende spullen: groente, fruit, bier, wijn en verder ongeveer alles wat je kunt eten - vooral veel zoete dingen. Daarnaast veel huisvlijt zoals haak-, brei- en andere fröbelwerkjes, tassen en kleding, roestige kunst voor in de tuin en noem maar op. Speciaal voor Gerda Mulder in la Clie hebben de foto's van de markt vooral de kerst als thema. Wij moeten dit jaar helaas de traditionele kerstmarkt in St. Mathieu missen en hoewel 20 graden en stralende zonneschijn een hoop goed maken, misten we toch dat bijzondere sfeertje - en Gerda natuurlijk. 

Na een paar uur struinen hadden we genoeg geproefd van alle aangeboden etenswaren en zijn we, met een tussenstopje voor de zelfbereide lunch in Sunnyside Beach, op pad gegaan naar Melbourne. We hebben een hotel in hartje centrum van deze wereldstad geboekt, met parkeergelegenheid. Bij aankomst bleek echter dat die parkeergelegenheid strenge beperkingen aan de hoogte van je voertuig stelt, dus de Apollo 2 staat nu een kilometertje verderop op het grote plein bij de Victoria Market. 

Nadat we ons hadden geïnstalleerd en Marja lekker had gebadderd om al het vermeende campingvuil er weer eens goed af te weken, ging zij op kledingjacht - tien maanden lang met dezelfde beperkte garderobe is echt ondenkbaar - en ik even met de benen omhoog voor de buis. Dat laatste viel tegen, want de vorige bewoner van onze kamer had de kabel onklaar gemaakt, dus geen signaal. Je zou denken, de technische dienst levert wel een nieuwe kabel, maar zo eenvoudig is het niet, dus we krijgen nu een nieuwe kamer. De mooie hoekkamer die ons in het vooruitzicht was gesteld had ook een probleempje - de schoonmaakploeg had hem wel afgemeld, maar helaas niet onder handen genomen. De derde kamer is wel schoon en de televisie doet het ook, dus dat moet hem worden voor de komende drie nachten. 

Inmiddels liggen we uit te buiken op het heerlijke bed van onze kamer. We hebben hier vlakbij voortreffelijk Japans gegeten in een door Marlotte Coppens aanbevolen restaurant. Zij heeft hier een paar jaar geleden stage gelopen, dus ze kent de stad goed. Zometeen nog even testen of het internet Skypen aankan en we Linda en Floor te zien en te horen krijgen.