WT 16-17, 4 december 2016 - Hotel Causeway, Melbourne, VIC

Na dertien en een halve kilometer door Melbourne te hebben gelopen, zijn we helemaal enthousiast over deze echt grote stad. Je hebt hier alles: heel veel mensen in alle kleuren en maten, druk verkeer, kunst en heel veel winkels en restaurants. Er heerst een relaxte sfeer vergelijkbaar met Berlijn of Philadelphia, door de mix van grootsteedse voorzieningen en een beetje rafelige randjes. Er zijn brede straten waar de trams en taxi's doorheen razen en kleurrijke smalle steegjes waar je gekke winkeltjes ziet en rustig koffie kunt drinken. 

Nadat ik gisteren al wat basic kledingaankopen had gedaan bij de plaatselijke H&M - enorm groot, gevestigd in een oud postkantoor - was Henk nu aan de beurt om zijn garderobe aan te vullen. Bij Kathmandu slaagden we erin om weg te blijven van de door mij zo gevreesde schutkleuren en afritsbroeken en wandelde Henk naar buiten met een mooie grijze broek en een donkerpaarse merinowollen hoodie. 

De tram bracht ons daarna snel naar de Victoria Markets, volgens iedereen een must do. Het was er ook heel leuk! Eerst een hele hal vol met vlees, daarna een met groente en fruit en toen waren er heel veel kramen met toeristenspulletjes: t-shirts, handdoeken, kangoeroevellen, knuffelkoala's en met geinige opschriften bedrukt ondergoed. Op veel plekken was er live muziek. Omdat het net lunchtijd was, waren we blij dat er ook een food court was. Uit het grote aanbod, onder meer Spaans, Chinees en health food, kozen wij voor een bordje Indiaas eten. Dat was heerlijk en ondertussen was het fantastisch mensen kijken. 

Daarna was het tijd om de wijk Fitzroy te bekijken. Dat bleek een charmante mengelmoes van oude huizen, hippe tentjes, veel muurschilderingen en weer een hele optocht prachtige mensen. Het was inmiddels wel erg warm geworden, boven de 30 graden, dus na een lekker ijsje bij Messina verlangden we hevig naar de koelte van onze hotelkamer. 

Na het geslaagde dagprogramma viel dat van de avond letterlijk en figuurlijk in het water. We wilden naar een restaurant dat volgens Henk vlak bij het hotel was. Dat restaurant was dus kilometers ver weg en bleek 's avonds gesloten. Daarna begon het te regenen, eerst zacht, maar helaas steeds harder. Op de een of andere manier slaagden we er vervolgens niet in om een ander eettentje naar onze wens te vinden en eindigden we met een take away broodje in het hotel. Maar: daar stond ook nog de fles Old Vine Grenache van wijnhuis Yellands & Papps uit de Barossa Valley en een paar glazen daarvan maakten alles weer goed. 

Skype is voor wereldreiziger een geweldige uitvinding om contact te houden met je dierbaren thuis. Gisteren hebben we een hele tijd met Linda en Floor gebabbeld, vanavond is Pa aan de beurt.