WT 16-17, 5 december 2016 - Hotel Causeway, Melbourne, VIC

Na een regenachtige avond en nacht was het voorspelde koufront inderdaad tot Melbourne doorgedrongen. Het was dus vanmorgen bewolkt en fris, prima museumweer. Melbourne staat bekend om zijn prachtige musea en deze zijn grotendeels gratis te bezoeken. Dat gold overigens niet voor de buitengewoon fraaie tentoonstelling 'You Beaut Country' in de vlak bij ons hotel gelegen (echt waar) National Gallery of Victoria op Federation Square. Het betrof werk van John Olsen, wellicht Australië's meest beroemde, nog levende kunstenaar. Nog nooit van gehoord? Nou wij ook niet. De man is inmiddels 88, getrouwd met zijn vierde echtgenote en nog steeds fanatiek en productief beeldend kunstenaar. Zijn vroege werk kon me niet heel erg boeien, als leek zou ik het classificeren als naïef-abstract. Nadat hem echter was gevraagd om bij te dragen aan een serie televisieprogramma's over de natuur in Australië, raakte hij gefascineerd door de landschappen van Australië en vooral van de outback, met als terugkerend thema Eyre Lake, een groot zoutmeer ten noordoosten van Coober Pedy (zie verslag 16 november). In zijn werk probeert hij de sfeer van het landschap als geheel vast te leggen, op basis van de structuren en patronen die je vanuit de lucht ziet. De resultaten daarvan vond ik wel heel mooi, maar oordeel zelf.

Ook de andere tentoonstellingen in dit enorme gebouw waren zeer de moeite waard, maar tegen lunchtijd hadden we het wel ongeveer gezien. We hoefden alleen de straat maar over te steken om in Hosier Lane te belanden, beroemd onderdeel van de Street Art route die door veel steegjes van het centrum van Melbourne voert. Het was inmiddels prachtig zonnig geworden en de vooral Aziatische toeristen waren alweer druk aan het selfies schieten. In Hosier Lane hebben we smakelijk geluncht in een hoog aangeschreven tapas-restaurant, Movida, dat de Spaanse sfeer goed heeft vastgehouden. 

De hele binnenstad van Melbourne wordt doorsneden door tramlijnen en er loopt ook een tramroute om de buitenkant van het centrum heen, de City Circle. Binnen de 'Yellow Zone' kun je zonder kaartje bij iedere halte in- en uitstappen, dat scheelt een hoop kilometers lopen. Vanmiddag stond de Victoria State Library op het programma, ook de moeite waard, en daarna moesten we nog even langs de camper om de vuile was op te halen. Tijdens de was konden we even relaxen en daarna hebben we een tip van onze neef Rik opgevolgd, restaurant ChinChin voor een op de Thaise keuken geïnspireerde avondmaaltijd. Dat was alweer een überhip restaurant, rijen voor de deur, enorm druk en luidruchtig met stevige muziek, maar fantastisch eten. We zaten op barkrukken de keuken in te kijken en zagen alles klaargemaakt worden door wel een dozijn verschillende mensen, een grote geoliede machine.  

Op de terugweg naar het hotel hebben we de kerstvoorstelling in de etalages bij warenhuis Myer bewonderd - lekker oubollig kerstverhaal met mechanieken uit de jaren '50 van de vorige eeuw, maar de mensen staan ervoor in de rij. Daarna nog even geskypet met Willem en Loeki, dus het was weer een goed gevulde dag. We kunnen ons hier nog zeker een week vermaken, maar morgen gaan we de grote stad toch maar weer verlaten, op weg naar het zuidelijkste puntje van het vasteland van Australië.