WT 16-17, 9 december 2016 - Eastern Beach Holiday Park, Lakes Entrance, VIC

We hebben vanmorgen lekker uitgeslapen. Het was bewolkt, er viel af en toe een spat regen en de voorspelling voor de rest van de dag was er niet beter op geworden. Veel wind, kans op een bui en hooguit een graad of veertien. Bij het plannen van onze reis had ik nog zo mijn best gedaan om dit soort weersomstandigheden te ontlopen. De maand december op het zuidelijk halfrond is equivalent aan juni in Europa - dus het begin van de zomer. Dit deel van Australië ligt in de gematigde zone en kent net al bij ons vier seizoenen. Het zou dus nu overdag rond de 25 graden moeten zijn, maar volgens de voorspellingen lukt dat pas na het weekend weer. Plannen wordt daardoor wel een beetje lastig - aan zee is het eigenlijk alleen maar leuk als het strandweer is en je ook het water in kunt en in de bergen is het helemaal stervens koud.

Yarram heeft een flinke Woolworths (Woollies, aldus de Ozzies, die graag met koosnamen werken). Zelfs op vakantie is Marja geen liefhebber van boodschappen doen, dus we hebben weer voor een paar dagen tegelijk ingeslagen. Vervolgens zijn we toch maar van de doorgaande weg afgegaan en naar de kust gereden, naar het plaatsje Seaspray aan Ninety Mile Beach. Hoewel we hier in het meest bewoonde deel van Australië zijn kwamen we na de afslag 40 km lang helemaal niemand tegen. Je kunt de bergen eigenlijk altijd zien in de verte, maar de strook langs de kust is vrijwel vlak en wordt vooral gekenmerkt door grazige weiden met koeien en schapen. In Seaspray kwam de zon er regelmatig even door, maar het waaide dat het rookte en je werd op het strand zo'n beetje gezandstraald. Als je iets meer in de luwte kwam doken er gelijk 100 vliegen op je, dus we hebben maar in de dichte camper geluncht. 

Na Golden Beach zijn we weer naar de doorgaande weg gereden om pas bij Lakes Entrance weer aan de kust te komen. Zoals de naam al aangeeft ligt Lakes Entrance op de plek waar er een doorgang is van de zee naar een merengebied. Het betreft niet zo maar een paar plasjes water, maar het grootste aaneengesloten merengebied van het zuidelijk halfrond - aldus de folder (zie ook http://www.visitvictoria.com/regions/gippsland/destinations/lakes-entrance). Bij mooi weer is het hier dan ook een drukte van belang, maar vandaag hebben we alle ruimte op de alweer goed geoutilleerde camping. We zijn vanaf de camping nog even naar de zee gelopen - prachtige woeste golven en veel stuifzand.

Voor het avondeten heeft Marja de vlakke (gas)barbecueplaat in de - helaas half open - camp kitchen getest. Ze hebben die dingen overal en de locals grillen daar al hun eten op, maar Marja had het tot nu toe bij haar eigen koekenpan gehouden. Het duurde even voordat het ding warm was, maar daarna ging het bakken van de aardappelen en de pastinaken prima en de porterhouse steaks waren uit de kunst. Ik mocht de plaat daarna weer schoonmaken - doe mij toch maar de koekenpan.