WT 16-17, 10 december 2016 - Omeo Tourist Park, Omeo, VIC

Brrr, wat was het gisteren koud en guur en wat zaten we te kleumen bij het straalkacheltje, het leek wel herfst! Maar vandaag was de zomer weer terug: met 25 graden en een zonnetje was het heerlijk buiten lunchen en wandelen. We zijn in Omeo, een mooi oud stadje met een rijke geschiedenis, gelegen aan de Great Alpine Road. Aan de hoofdstraat zijn de gebouwen van eind negentiende eeuw goed in stand gebleven en tijdens een mooie wandeling door de heuvels en langs de rivier kregen we uitleg over de gouddelvers die hier in dezelfde periode flink tekeer zijn gegaan. Je kunt nu nog de tunnels zien waaruit de klei met goud erin met veel water is weggespoeld en overal zijn flinke gaten in de grond zichtbaar. In deze streek zijn destijds veel Chinezen neergestreken op zoek naar goud en geld, vandaar de naam Ah Tong Claim, een samenvoeging van de namen van twee van de meest succesvolle goudzoekers.

De plaatselijke camping waar we staan vinden we geweldig: grote bomen, veel ruimte en een beetje slordig. Niet dat aangeharkte van de grote Tourist Parks, met leuke details als felgekleurde caravanhuisjes, een camp kitchen met een houtfornuis en een baas en bazin die duidelijk uit het hippietijdperk dateren. Er zijn ook bijzondere gasten, zoals een moeder en dochter die met een paard en een paar ezels reizen. Die dieren staan gewoon naast de tent te grazen. 

Daarom is het ook helemaal niet erg dat we hier tot maandag moeten blijven. De Apollo 2 vertoont wat kuren, maar in het weekend kan daar niets aan gedaan worden. Houston is ingelicht, maandagochtend horen we meer.

Vanavond was het feest in Omeo: kerstliederen en ander vermaak. Zo'n beetje alle 350 inwoners waren met stoelen, koelboxen en dekens - 's avonds is het hier in de bergen koud - naar het grasveld voor de Court House gekomen waar een podium was opgebouwd met kerstbomen en veel gekleurde lichtjes. Alle plaatselijke talenten mochten hun kunsten vertonen, met een ontroerende knulligheid. De muziek zette niet op tijd in, een spontaan danspasje eindigde op de grond en de keuze van de kerstliedjes, opvallend vaak met ondeugende teksten, paste niet helemaal bij het grotendeels uit gezinnen met kinderen bestaande publiek. En ondanks dat de burgemeester zijn toespraak vanaf een papiertje voorlas, was hij toch deleted, o sorry, delighted, dat er zoveel mensen waren.  

Op de naast het feestterrein gelegen veranda van de Tourist Information, waar wifi was, hebben we nog geskypet met Elske en Anouk. Zo hebben zij ook wat meegekregen van de Australische manier van Kerstmis vieren.