WT 16-17, 19 december 2016 - Kendalls on the Beach Holiday Park, Kiama, NSW

We zijn vandaag op de laatste stop voor Sydney aangekomen, dus het eind van ons verblijf in Australië komt nu wel erg dichtbij. Je kunt nu ook duidelijk merken dat we in de buurt van een grote stad komen - drukkere wegen en veel meer bebouwing. De verlaten stukken kust behoren hier definitief tot het verleden en de vele national parks zijn hier meer ingeklemd tussen in cultuur gebrachte stukken. De Australische schoolvakanties zijn afgelopen weekeinde begonnen en duren tot begin februari. Hoogseizoen dus; de prijzen op de campings zijn met 50% omhoog gegaan en je kunt alleen maar voor minimaal een hele week een plek reserveren. Omdat de meeste mensen pas na de kerst op pad gaan, zijn er deze week gelukkig nog wel een paar plekjes vrij en de mevrouw van de camping bood spontaan aan dat ze wel van de regels wilde afwijken en dat ze ons voor een paar nachten tegen tussenseizoentarief een powered site kon aanbieden. Tussen het strand en ons plekje zit een rijtje bungalows, maar we zitten 100 m van zee en het strand wordt overdag bewaakt door een life-saver.

Onderweg naar Kiama hebben we een side trip gemaakt naar Bingie Bingie Point. Deze plek was ons aangeraden door een van de andere mensen die gisteravond mee waren naar Montague Island (Barunguba volgens de indiginous Australians). Tijdens de roerige vulkanische periode van zo'n 400 miljoen jaar geleden zijn hier allerlei rotsformaties ontstaan, waarbij zich in scheuren van het al gestolde graniet andere lagen magma hebben gewrongen. Omdat de hardheid van die iets jongere lagen vergelijkbaar is met die van het oorspronkelijke graniet zijn deze nog steeds zichtbaar als smalle en bredere strepen die lichter of donkerder zijn dan het grijze graniet. Dit alles op een in de oceaan uitstekende rotspunt die voortdurend wordt geteisterd door metershoge golven. Een mekka voor geologen en geologiestudenten en voor de toerist leuk om overheen te klauteren en foto's van te maken. Ik vind het wel interessant om op hoofdlijnen te begrijpen hoe een en ander ontstaan is, maar ben vooral gefascineerd door alle kleuren, lijnen en vormen - wat de lezers uit de vele foto's ongetwijfeld al hadden opgemaakt. Aanvullende bezienswaardigheid is de SS Monaro die hier in 1879, drie jaar nadat hij was gebouwd, al is vergaan en waarvan de resten deels op de rotsen en deels onder water liggen te verroesten.

Na Batemans Bay, waar we heerlijk hebben geluncht, hebben we de toeristische kustroute links laten liggen. De alsmaar drukkere Princess Highway (A1) is hier al vierbaans gemaakt en die volgen we woensdag tot aan Sydney. Het landschap blijft heuvelachtig met veel bos en verder vooral veeteelt en hier en daar een winery en, getuige de kraampjes langs de weg, ook aardig wat fruitteelt. Morgen zullen we Kiama en haar voornaamste attractie, de Kiama Blowhole, eens wat beter gaan bekijken.