WT 16-17, 30 december 2016 - Four Peaks Motel, Geraldine, NZ - 82 km

Na twee oefenrondjes van minder dan 50 km was het vandaag tijd voor een serieuze etappe, van 82 km. We zijn er op mijn aandringen vroeg voor opgestaan, zodat we om half 9 op de fiets zouden zitten. Het ochtendritueel van inpakken en wegwezen kost steevast een uur en drie kwartier, dus om kwart voor 7 ging de wekker. Met het gisteravond al meegenomen continental breakfast ging alles vlot en konden de afscheidsfoto's op tijd genomen worden. 

Om uit Rakaia Gorge te komen, moesten we met onze koude benen gelijk flink aan het werk, drie steile klimmen, afgewisseld met wat vlakkere stukken. Tijdens de eerste moest ik mezelf steeds toespreken: doortrappen, niet afstappen, doortrappen!, lopen is nog vermoeiender en kijk, de top komt al in zicht. Gelukt! En daarna vielen de andere twee heel erg mee. Henk had het er ook zwaar mee - hij probeerde mij in te halen -, maar kwam heelhuids boven. Daarna was het parcours vals plat, maar dan voor ons in de goede richting. Dat zorgde ervoor dat we, mooi dicht achter elkaar fietsend, af en toe wel snelheden van rond de 30 km haalden en uiteindelijk een gemiddelde van bijna 20 km per uur. 

Het weer werkte goed mee: het was zo'n 22 graden, zonnig en er stond weinig wind. Korte-mouwen-en-insmeren-weer dus. Het landschap was de hele dag prachtig: aan onze rechterkant hadden we aldoor zicht op de bergen, sommige met sneeuw erop, daarvoor en aan de andere kant grazige weiden propvol schapen en koeien, en uitgestrekte velden met koolzaad, suikerbieten en aardappelen. We staken regelmatig rivieren over met prachtig blauw (gletsjer)water en omzoomd door uitbundig bloeiende wilde bloemen. Ook zagen we overal weer die grote vierkant geschoren dennen- en coniferenhagen, waarvan we nu weten dat die er staan om gras en gewassen te beschermen tegen de hevige noordwester winden die hier vaak waaien. Anders zou alles in een oogwenk uitdrogen. 

In het heel kleine Staveley dronken we koffie en een smoothie met een lekker broodje bij de gezellige Staveley Store and Station Farm Shop en 20 km verder in Mayfield konden we bij Panthers Rock terecht voor een lekkere lunch. Net als in Amerika in 2012 fietsen we hier van gehucht naar gehucht en moeten we van tevoren goed de routebeschrijving bestuderen om zeker te zijn van plekken waar je eten en drinken kunt krijgen. Want van alles meeslepen op de toch al zwaar beladen fietsen, doen we liever niet. 

Nog voor half 4 waren we in Geraldine en namen we het eerste motel dat het bordje vacancy had hangen. We waren behoorlijk afgepeigerd en diverse lichaamsdelen deden pijn, maar ja, daar moet je even doorheen. Pas na een dag of tien ben je gewend aan een hele dag op de fiets zitten en protesteren rug en benen niet meer zo. Ondanks de pijntjes genieten we nu al erg van het fietsen en zien we ernaar uit om al peddelend al het prachtigs dat Nieuw-Zeeland nog meer te bieden heeft, te aanschouwen. 

Totaal 172 km