WT 16-17, 31 december 2016 - Fairlie Holiday Park, Fairlie, NZ - 47 km

Weer een korte etappe vandaag, maar wel een pittige. De weersverwachting was niet erg gunstig, bewolkt en een paar buien. In praktijk bleef het op een paar spatjes na droog; de meteodienst heeft de buien naar later op de dag verplaatst. De temperatuur was prima - een graad of 20 - en er was vrijwel geen wind. 

Het is bij motels kennelijk gebruikelijk om een continentaal ontbijt al 's avonds af te leveren bij de kamer: per persoon 2 stuks brood voor in de toaster, met boter, jam en honing, een plastic bakje met fruitstukjes, een doosje cereal en een pakje melk. Thee en koffie is al standaard aanwezig. Op zo'n continentaal ontbijt kun je eigenlijk niet klimmen, dus dat hadden we gisteren afgeslagen bij Four Peaks. Bakery & Cafe op Talbot Street serveerde wel een full breakfast waar je een groot deel van de ochtend op kunt teren. Bij de erg kleinschalige Farmer's Market konden we vervolgens terecht voor een doos frambozen en twee zoete versnaperingen voor onderweg.

De eerste negen kilometer waren nog vrijwel vlak, maar daarna moesten we eraan geloven. Het routeboekje van Asian Way of Life was redelijk accuraat in de voorspelling van de hellingspercentages en het totaal aantal hoogtemeters voor vandaag, zo'n 600. De meeste klimmetjes waren prima te doen, maar er zaten toch wel een aantal stukken in van ruim boven de 10 procent. Vooral de slotklim was zeer pittig. Mijn conditie laat nog wel wat te wensen over als gevolg van de bloedvergiftiging/cellulitis en alle antibiotica die ik heb moeten slikken, maar het gaat al duidelijk beter dan de eerste paar dagen. Marja heeft de smaak van het fietsen weer helemaal te pakken. Haar moraal is een stuk beter dan in Indonesië en we hebben nog voor geen enkele helling te hoeven capituleren. Het is wel wat drukker op de weg dan ons lief is, maar het is dan ook volop vakantietijd. Als we het goed begrepen hebben, zou de ergste drukte na a.s. dinsdag, als het 'extended holiday weekend' van de Kiwi's er weer op zit, over moeten zijn. De meeste automobilisten houden wel enigszins rekening met fietsers, maar vaak niet genoeg om bij het passeren te wachten tot er geen tegenliggers zijn. Als ze de ruimte dan niet helemaal goed hebben ingeschat, moeten ze er dichter langs of sneller weer naar links dan prettig is voor ons, maar heel eng is het gelukkig nog niet geweest.

Ondanks het bewolkte weer was het toch genieten van de omgeving waar we door reden. Afwisselend bos en weilanden met vooral veel schapen, regelmatig een beekje of riviertje en zeer kleurrijke bermen. Als mijn moeder nog zou leven was ze heel graag meegelift om het slangenkruid, fluitenkruid, de muurpeper, distels, lupinen, brem en nog veel meer van dichtbij met eigen ogen te aanschouwen. Ik herinner me nog heel goed haar enthousiasme over alle bloemetjes die we op onze reizen door de VS en elders tegenkwamen, bekend en minder bekend. Pa volgt ons nog dagelijks en geniet van de foto's en de verhalen. Hij heeft een afkeer van vliegen, maar stel dat hij die opzij had gezet, dan zou hij zich bij het zien van het Nieuw-Zeelandse landschap waarschijnlijk hardop hebben afgevraagd waarom hij daar nu zo'n eind voor had moeten reizen, terwijl je vergelijkbare landschappen ook in Frankrijk (Zweden, Oostenrijk) kunt zien. Een zekere gelijkenis is er inderdaad, maar het is nu al prachtig en moet de komende tijd nog veel fraaier worden.

Bovenop de slotklim was een leuk café voor de lunch, waar het lekker druk was. Terwijl ik mijn soepje zat te eten, viel mijn oog op een stel dat er wel heel bekend uitzag. We hebben op deze reis al veel vaker (vrijwel) dubbelgangers van mensen in NL gezien, maar twee tegelijk, dat zou te toevallig zijn. Eerst beleefd geïnformeerd of ze inderdaad uit Nederland kwamen en toen wist ik het zeker. Het waren Ellen en Maarten, twee jongere collega's bij FrieslandCampina, die voor een aantal jaren naar Zuidoost-Azië zijn vertrokken. Zij bleken aan het eind van hun expatverblijf (in Manilla) te zitten en konden mooi nog een paar weken naar Nieuw-Zeeland op vakantie voordat ze weer in Nederland aan de slag gaan. It's a small world ;)

We waren eigenlijk van plan om ons tentje vandaag voor het eerst op te zetten, maar de combinatie van een bescheiden meerprijs met de dreiging van regen in de loop van de avond heeft ons toch doen zwichten voor een cabin. Dat is een simpel hokje met een queensize bed, toaster en waterkoker. Het is op de camping een levendige bedoening en we werden vanmiddag voortdurend aangesproken door de mensen die in de andere cabins zitten. Een van de mannen vertelde ons dat ze al 35 jaar met Oud en Nieuw hierheen komen en een aantal kamers hebben afgehuurd voor kinderen en kleinkinderen. Op het zitje voor onze kamer hebben we een prima afhaalmaaltijd verorberd (spare-ribs en een lamsrack van restaurant Carnegies) en we gaan straks nog even op de Village Green kijken waar live muziek en een vreugdevuur worden georganiseerd. Oudejaarsavond op de camping, weer eens wat anders ;)

Totaal 219 km