WT 16-17, 11 januari 2017 - Curio Bay Holiday Park, Curio Bay, NZ - 45 km

We waren al vroeg op vandaag, want we gingen naar de Cathedral Caves en die zijn alleen te bezoeken bij laag water - vanochtend om 8 uur. Omdat het nog koud was toen we wegreden, had ik mijn muts op onder de helm en lange handschoenen aan. Nergens voor nodig, bleek. Om op de parkeerplaats te komen waar de wandeling naar het strand begon, moesten we eerst over een grindweg een berg over, dus het zweet stond al snel weer op de rug. Daarna was het nog een stukje lopen door een prachtig regenwoud en aan het eind: een en al wit strand, blauwe lucht en zee. De grotten, twee naast elkaar en aan de achterkant met elkaar verbonden, waren imposant, zo enorm hoog en met uiteenlopende rotsstructuren. We kwamen het Amerikaanse echtpaar Alan en Edie weer tegen, die al wadend door het water nog een derde grot hadden ontdekt, met een pinguïn erin zelfs. Ze waren nat tot aan hun kruis, dus dat hebben wij maar niet gedaan. 

Terug op de camping hebben we de tassen ingepakt en zijn toen heel rustig nog koffie gaan drinken in het café: we hadden alle tijd om de ruim 30 km naar Curio Bay af te leggen. Dus: nog even de mail checken, appen met de kinderen en een zoet broodje eten voor de nog te verrichten zware arbeid. 

Het was een mooie rustige route door heuvelachtig gebied, dus er moest wel stevig geklommen worden af en toe. Weer zweten! Maar daarna kwamen heerlijke afdalingen, niet te steil, zodat je er maximaal van kunt profiteren. Net toen ik dacht dat wij samen met de honderden schapen de enige levende wezens waren in dit deel van Nieuw-Zeeland, kwam Niagara Falls Restaurant in beeld. Even daarvoor hadden we nog het bordje Niagara Falls, 100m, gevolgd, een onverharde weg op. Maar na 100 meter en ook na 2 km was er geen waterval te zien. In het restaurant vertelden ze ons dat dat bordje een geintje was, want er is helemaal geen waterval daar, laat staan zo'n gigantische als in Canada/de VS. Leuk hoor... 

In het café hebben we lekker geluncht, gelijk maar een warme maaltijd, omdat de voedselvoorziening in Curio Bay onzeker was, alleen een winkeltje volgens het routeboekje. Na de lamsburger, de seafood chowder, de worteltaart en het abrikozengebakje waren onze buikjes dik en rond en daardoor vielen de laatste kilometers wel een beetje tegen. Dat gold ook voor de accommodatie in Curio Bay: het ene na het andere No Vacancy bordje kwam voorbij, dus eindigden we op de camping. Maar eerlijk is eerlijk: een mooiere camping zul je niet snel vinden. Hoog boven de zee op een rotsige landtong, tussen hoge hagen van flaxstruiken hebben ze mooie plekjes gemaakt, sommige met uitzicht op de baai. Onze collega-fietsers, Ellen, Daniela en Martin staan in het hetzelfde rijtje als wij. En na het eten gingen we ook allemaal naar Petrified Forest om pinguïns te spotten. Vanmiddag hadden we dat versteende woud, 170 miljoen jaar geleden ontstaan als gevolg van vulkaanuitbarstingen en overstromingen met zure asstromen, al bekeken, zeer indrukwekkend. Vanavond liepen er dus ook nog geeloogpinguïns doorheen, geweldig. Je moest wel wat afstand houden, maar desondanks hebben we deze grappige beestjes heel goed kunnen zien en horen. 

Nu zitten we in de camp kitchen en regent en stormt het; ik zie een beetje op tegen de nacht in de tent. Als we er vannacht uitdrijven zal ik maar denken aan het prachtige appartement dat we voor morgennacht hebben gereserveerd, een paar honderd meter verderop. Het fietsen slaan we gelet op het weerbericht, regen en veel tegenwind, een dagje over. Rustdag dus!

Totaal 791 km