WT 16-17, 19 januari 2017 - Manapouri Motels and Holiday Park, Manapouri, NZ

We hebben ons de afgelopen dagen vaak beklaagd over de regen, maar vandaag hebben we gezien dat al dat water toch ergens goed voor is. Het fjordengebied Doubtful Sound dat we vandaag per bus en boot bezochten, bestaat voor een groot deel uit regenwoud en is beroemd om de vele watervallen. Doordat het flink geregend heeft, was alles prachtig groen en stroomden de watervallen overvloedig.

De door Go Orange! georganiseerde trip begon al vroeg: we werden om kwart voor 7 - bij volgens het weerbericht een gevoelstemperatuur van -2 graden - opgehaald met de bus en afgezet bij de haven van het dorpje Pearl Harbour. Daar lag al een grote boot klaar voor het eerste deel van de trip, over Lake Manapouri naar de aanlegsteiger in West Arm. Meteen al was het prachtig: hoge beboste rotswanden en kristalhelder water. Het was eerst nog bewolkt en erg koud, maar al snel werd het helderder en later hadden we zelfs een zonnetje erbij. 

Het tweede deel legden we met de bus af, door het regenwoud en over Wilmot Pass. Over deze weg rijdt nauwelijks verkeer, alleen een beperkt aantal toeristenbussen en verkeer naar de West Arm elektriciteitscentrale. Bij de haven aan de andere kant van de pas (Deep Cove), gingen we met een kleinere boot weer verder. In Deep Cove is ook een hostel, waar wandelaars, kajakkers en schoolklassen verblijven. Het leek ons wel wat koud om te kajakken, maar er waren er toch een aantal die dat morgen gaan doen. Vanaf daar gingen we door Doubtful Sound, een lange en tamelijk smalle fjord naar de Tasmaanse Zee en vervolgens via de nauwe zuidelijke doorgang terug naar Doubtful Sound. Doubtful, zo noemde kapitein James Cooke in 1770 deze fjord. Hij was bang dat zijn zeilschip, als het eenmaal in de smalle besloten fjord zou zijn gevaren, niet meer terug zou kunnen komen door een gebrek aan wind en zag ervan af om de fjord te verkennen. Twintig jaar later kwamen de Spanjaarden, die vlak voor de fjord voor anker gingen en met kleinere boten op ontdekking uit gingen. 

Het was ongelooflijk mooi in Doubtful Sound: het water en daarboven de rotsen in allerlei kleuren, heel veel watervallen en aan weerszijden steile groene bergen. Echte woeste, ongerepte natuur. De kapitein van ons schip vertelde van alles over de geschiedenis en de bijzonderheden van de fjord en voer steeds langzaam langs de mooiste plekken om iedereen de kans te geven foto's te maken. Hij riep dan door de microfoon dat iedereen nu echt aan dek moest komen, zo mooi was het, maar dat hielp niet voor de groep scholieren die ook mee was. De meesten bleven aan hun telefoon gekluisterd zitten of lagen te slapen. Alleen toen er dolfijnen te zien waren,  kwam er wat beweging in. 

Henk was vrijwel de hele tijd buiten en heeft vandaag 120 foto's gemaakt, waarvan hij voor de blog met pijn in het hart de helft heeft weggegooid.