WT 16-17, 27 januari 2017 - Makarora Tourist Centre, Makarora, NZ - 18 km

De hele nacht tikte de regen op het driehoekige dak van onze A-frame cabin en ook vanmorgen was het nog nat en waaide het stevig. Maar goed dus dat we besloten hadden om vandaag niet te gaan fietsen. 
Na het zelfbereide ontbijt zijn we naar de receptie annex café gegaan om een nacht bij te boeken, koffie te drinken en te informeren naar excursies. Het AWOL-boekje meldde dat voor de deur van de camping een vliegveld is en ja hoor, in een speciaal hokje zat iemand van Siberia Experience. Zij verzorgen bij goed weer vluchten in een klein vliegtuigje naar Mount Aspiring en naar Milford Sound. Je kunt ook met een helikopter gedropt worden op de gletsjer, een stuk lopen en dan nog even lekker scheuren over de rivier in een jetboat. Ons werd verteld - en ze lieten er ook live webcambeelden van zien - dat er in de bergen veel bewolking en regen was en dat de wind zou zorgen voor een very bumpy ride. Ze raadden ons dus af om vandaag ons geld uit te geven aan een vliegtocht. Jammer. Maar, er komen gelukkig nog meer gelegenheden om de lucht in te gaan, want van vele kanten, bijvoorbeeld van mijn collega Stascha, horen we dat zoiets een unieke ervaring is. 

Change of plans: bij inmiddels droog weer een klein fietstochtje maken naar de Blue Pools. Op de fietsen zonder bagage waren de bijna negen kilometer enkele reis een eitje, ondanks weer tegenwind en een paar klimmetjes. Vanaf de parkeerplaats was het nog een kwartiertje wandelen door het regenwoud. Helaas bleek bij het op slot zetten van de fietsen dat we ons beter hadden moeten voorbereiden: hele wolken sand flies, de bekende plaag van de westkust, stortten zich op onze blote kuiten. Ik heb ze van me af weten te slaan, maar Henk heeft meer stil gestaan bij het foto's maken, dus die was de pineut. Vanaf morgen dus maar elke ochtend met Deet spuiten, hoe vies ook. De beten van die kleine geniepige beestjes zijn erg hinderlijk, je houdt er dagen hevige jeuk aan over. Gisteren zagen we bij een van de jeugdige fietssters die we tegenkwamen hoe je benen eruit gaan zien als de sand flies hun gang kunnen gaan: allemaal ronde rode plekjes die hevig gaan bloeden als je eraan krabt. 

De Blue Pools waren mooi, al waren ze nu zo vol door de regen dat het er eigenlijk maar een was. Een stoere jongeman waagde zich in het ijskoude water, onder applaus van de toeschouwers op de hangbrug. Die had zeker niet zoals Henk in een plaatselijke krant gelezen dat ze onlangs nog iemand uit dat water hebben moeten halen die door onderkoeling bewusteloos was geraakt en dit hachelijke avontuur maar net aan heeft overleefd.

Het trainingsrondje was goed voor ons. We hadden na gisteren een kleine dip en alles deed ons pijn. Nu zijn de benen weer wat minder stram. Voor mij is dan het moment aangebroken om even lekker op bed te gaan zitten lezen, maar Henk wordt juist hinderlijk actief: hij wilde ook nog in het bos wandelen en foto's maken. Dat moest hij dan maar alleen doen... In het restaurant van de camping was het net als gisteren gezellig druk en het eten was wederom prima. Na al die mooie herten die we onderweg gezien hebben, kozen we voor de dagschotel: venison, roasted kumara (locale zoete aardappel) mash and green asparagus, met een lekker bakje sla van de salad bar. 

De weersverwachting voor morgen ziet er nu goed uit, maar we wachten tot morgenochtend voordat we iets gaan boeken in Haast, onze volgende bestemming. 

Totaal 1387 km