WT 16-17, 2 februari 2017 - Nelson City Top 10 Holiday Park, Nelson, NZ

In Nelson, Sunshine Capital of New Zealand, was het vanavond koud en nattig toen we uit de bus kwamen. Zou het slechte weer ons achtervolgen? Voor morgen en overmorgen wordt 25 graden en zon beloofd, dus voorlopig gaan we er maar vanuit dat dat Sunshine-predicaat terecht is.  

Vanochtend zijn we vroeg naar de plek gegaan waar de bus zou stoppen, met de fietsen en al onze bagage. In de FAQ van Intercity Bus Tours stond dat je je fiets moet aanbieden met het voorwiel eruit, de trappers eraf en de ketting afgedekt. Om de kans zo groot mogelijk te maken dat de fietsen meegenomen zouden worden, had Henk dat allemaal om half 10 al klaar. Nog een beker koffie en chocolademelk in het winkeltje gekocht - en Bounty's, want we gaan een dagje uit - en toen was de bus er al snel. De chauffeurs, een dikke Nieuw-Zeelander en een dunne Belg, deden het bagagevak open en ja hoor, ze hadden precies een plekje vrij gehouden voor onze vehikels. Toen Henk wilde betalen, zei de Nieuw-Zeelander dat hij alleen 10 dollar incasseerde als een fiets niet vervoerklaar werd aangeboden en ze er dus extra tijd en moeite aan moeten besteden. Soms helpt het om braaf te zijn...

De busreis voerde ons voor een groot deel langs de route die we anders zouden hebben gefietst. Weer heel veel regenwoud en rivieren, maar af en toe kwam ook de zee in beeld. Woeste golven, hoge rotsen, weinig strand. Het is zo te zien een zee om naar te kijken, niet om in de zwemmen of langs te wandelen. We kwamen door een flink aantal dorpjes en steden waar de bus voor korte of wat langere tijd stopte. Dan kon je naar de wc of iets te eten en drinken kopen. In Punakaiki hadden we zoveel tijd dat we even naar de Pancakes Rocks en de Blowhole konden lopen. Die waren prachtig. Omdat er hoge golven waren, spoot het water aan een stuk door hoog uit de nauwe ruimte tussen de rotsen. 

Na Westport draaide de weg van de zee af, de Buller Gorge in. Eerst was de vallei langs de rivier nog breed, later werd die nauwer en was het passen en meten voor de bus om de smalle weg langs de rotswand door te komen. Het was op de fiets wel werken geweest! We zagen nog verscheidene fietsers, in regenkleding gehuld, de bergen op zwoegen. Omdat het weer de hele dag grijs, koud en regenachtig bleef, kregen we geen spijt van onze beslissing om een deel van de route, ongeveer tien etappes, over te slaan. 

Op het Holiday Park hebben we een mooie self contained kamer genomen. Ook hier is het weer druk, dus we konden maar een nacht krijgen. Eerst maar eens kijken morgen of er annuleringen zijn, anders gaan we alvast een stukje fietsen richting het Abel Tasman National Park.