WT 16-17, 8 februari 2017 - Havelock Garden Motel, Havelock, NZ - 79 km

8 februari 2017 - Havelock, Nieuw-Zeeland

Ja, het is weer gelukt: we zijn opnieuw beland in een plaats die zichzelf tot hoofdstad van de wereld heeft benoemd, dit keer Havelock, Green Shell Mussel Capital of the World. Nu had de kapitein van het veerpontje van Mapua naar Rabbit Island ons al op het hart gedrukt dat we hier mosselen moesten gaan eten, dus we waren voorbereid. Bij de Mussel Pot hebben we de pièce de résistance besteld: een schotel voor twee, waarop alle mosselspecialiteiten van het huis waren uitgestald. En het klopt: de gigantische mosselen, vier keer zo groot als die bij ons, zijn gehuld in een prachtig knalgroen omhulsel. Heerlijk waren ze, maar dat hadden we ook verdiend, vonden we.   Op iedere tafel lag een folder met informatie over de mosselkweek. Piepkleine mosseltjes worden met miljoenen tegelijk uit de baai voor 90-Mile Beach gevist, naar de mosselkwekerijen in Havelock vervoerd en dan hier in de baai bevestigd aan lange katoenen draden om te groeien. Een kleine anderhalf jaar later zijn ze groot genoeg om te oogsten, tussen de 7 en 10 cm lang.

Het routeboekje noemde de etappe van vandaag pittig, met twee lange klimmen erin en ook voor het overige heuvelachtig. De toelichting maakte ook nog eens melding van een smalle bochtige weg en veel vrachtverkeer. Toch begonnen we optimistisch vanochtend. De eerste kilometers waren nog vlak en over een fietspad, maar daarna ging het rap omhoog. Het begon ook flink te waaien en ja, daar kwamen ze aan, niet alleen de beloofde vrachtwagens, maar ook horden campers en gewone auto's, allemaal zoals we gewend zijn met een rotgang onderweg van A naar B. Ik heb tijdens de eerste klim van ruim zeven kilometer een paar keer moeten afstappen omdat de wind me van de fiets blies, net als er een vrachtwagen met aanhanger voorbijkwam. Verder was het goed te doen. De tweede klim was pas tegen het einde vrij steil en we hadden mazzel omdat er wegwerkzaamheden waren. Daardoor kon er maar op een weghelft gereden worden en wij mochten aan de andere kant van de pylons fietsen. Ik was beide keren blij dat we boven waren. Even uitblazen, een banaan achter de kiezen stoppen en dan naar beneden. Gek genoeg heb je dan veel minder last van het verkeer en van de wind. Met een flinke snelheid kun je kennelijk beter je evenwicht bewaren dan wanneer je met een slakkengang in een van de laagste versnellingen naar boven kruipt. 

Bij Pelorus Bridge, waar we om half 2 aankwamen, hebben we in het café koffie en chocolademelk gedronken. Er kwamen net twee met modder besmeurde mountainbikers naar buiten die een zelfde soort tocht fietsen als de drie die we gisteren op de boot spraken. Ze hadden flink moeten afzien, bergopwaarts de fietsen moeten duwen, maar ze straalden van plezier. Ze gingen nog een stukje: 100 km naar Blenheim. Toen we later buiten ons uit Tahanui meegenomen broodje opaten, raakten we nog in gesprek met een motorrijder. Die was met zijn vrij lichte motorfiets over de gravelroad uit Nelson dwars door het bos en de bergen komen rijden om hier een kopje thee te drinken. Toen wij desgevraagd over onze tocht vertelden, inclusief het beroerde weer, verontschuldigde deze Nieuw-Zeelander zich ook weer voor de slechte zomer. Na enig filosoferen over en weer kwamen we gedrieën tot de conclusie dat de vele regen, de gure wind en het kille klimaat van de laatste maand allemaal het rechtstreekse gevolg waren van het aantreden van Donald Trump als president van de VS. 

Voordat we aan de laatste 20 kilometer begonnen, liepen we nog even terug over de brug over de Pelorus River. Het water van deze snelstromende rivier met diepe poelen was diepgroen, prachtig. Het nodigt kennelijk uit tot een frisse duik, want op de brug hing een groot bord met: Do not jump!! In het verleden waren er al doden en gewonden gevallen op de rotsen. 

We waren om 4 uur in Havelock, een leuk havenplaatsje. Het Garden Motel, ons onderkomen voor vannacht, is een mooi in het groen gelegen complex. Wij kregen de invalidenkamer, extra ruim en met een verlaagd aanrecht. We kunnen zittend douchen als we dat willen. 

Totaal 1912 km

Foto’s

1 Reactie

  1. Aly:
    8 februari 2017
    Lieve Marja en Henk, na een verbroken reeks ben ik weer bij. Ik ga nu echt onze foto's van Nieuw Zeeland opzoeken. Het verbaasd mij wel dat, in deze periode, daar zoveel regen valt. Ik heb het ook nooit van Ilse vernomen toen ze er een jaar woonde. Des te meer zijn jullie kanjers! Ik volg jullie weer trouw,
    liefs Aly