WT 16-17, 9 februari 2017, Tresco Accommodation, Blenheim, NZ - 65 km

9 februari 2017 - Blenheim, Nieuw-Zeeland

Ik heb gisterenavond telefonisch geprobeerd om een leuke B&B in de buurt van Blenheim te reserveren voor de komende dagen, maar de beide cottages waren al bezet vanaf donderdagavond. Eigenaresse Wendy was verder zeer behulpzaam en waarschuwde ons voor het feit dat accommodatie heel lastig zou zijn te krijgen in verband met 'The Marlborough Wine & Food Festival 2017' dat a.s. zaterdag gaat plaatsvinden in de buurt van Blenheim op de Brancott Vineyard. Ze ried ons aan om vanmorgen al in Havelock bij de I-site te proberen om een onderkomen te vinden voor het weekend en dan ook gelijk kaartjes te kopen voor het festival, omdat die al bijna uitverkocht waren. We waren van plan om nog eens zo'n wijntour te doen als we in Australië ook al hadden gedaan, maar op dit festival komen alle zichzelf respecterende wijnhuizen, restaurants en andere ondernemingen in de voedingsbranche af. Daarnaast zijn er allerlei live-optredens en het weer belooft fantastisch te worden, dus dat lijkt al met al een zeer aantrekkelijk alternatief.

We werden vanmorgen bij de I-site door twee dames geholpen (een van oorsprong Duitse en eentje met een vet accent uit het noorden van Engeland; je komt maar weinig mensen tegen die geen recente Europese of Noord-Amerikaanse roots hebben). Er was gelukkig nog wel wat betaalbare accommodatie in Blenheim zelf, zij het dat we geen drie nachten achter elkaar op dezelfde plek meer terecht konden. Het regelen van de festivalkaartjes kostte wat meer moeite, ze hadden ze in Havelock al op en de telefoon bij de I-site in Blenheim ging telkens op voicemail. Even later hadden we toch beet, Silke had een van haar collega's aldaar via haar privé-nummer aan de lijn gekregen en er bleken nog een paar kaartjes te zijn.

Om een uur of half elf konden we tevreden op pad voor de etappe van vandaag, via Picton naar Blenheim. Dat is niet de kortste route, maar op die manier waren we eindelijk van die vermaledijde Highway 6 verlost. Bovendien voerde de Queen Charlotte Drive ons langs enkele van de beroemde Marlborough Sounds, het prachtige fjordengebied in het uiterste noordoosten van het Zuidereiland. Een rustige en mooie kronkelroute vlak langs het water met flink wat klimmetjes en een lange klim erin,  afgewisseld met een vlak en recht stuk door agrarisch gebied. Het weer viel een beetje tegen, weliswaar redelijk zonnig, maar erg fris en, alsof de duvel ermee speelt, tegenwind. Toen we in Picton aankwamen hadden we dan ook flinke trek. De Village Bakkerij (ja echt!) met onder anderen een jonge landgenote achter de toonbank, had lekkere koffie en sandwiches en ook een aantal typisch Nederlandse zoetigheden als tompoezen, appelbeignets, kokosmakronen en boterkoek. Marja beklaagde zich een paar dagen geleden nog dat het gebak hier niet met echte boter wordt bereid. Hopelijk is dat met de boterkoek die we voor morgen hebben meegenomen, wel het geval.

Een groot deel van de laatste 25 km moesten we over Highway 1 - er zijn domweg geen redelijke alternatieven. Over het algemeen was de vluchtstrook breed genoeg, maar het blijft onaangenaam als het vele (vracht)verkeer met 100 km per uur vlak langs je heen raast. Highway 1 is verderop afgesloten vanwege de grote aardbeving bij Kaikoera van afgelopen november en er zijn concrete plannen om bij het herstellen van de weg meteen een echt fietspad aan te leggen langs het hele traject van Picton naar Christchurch. Uitstekend idee! 

Toen we in Blenheim bij de I-site onze festivalkaartjes gingen ophalen, liepen we Eddie Buisman weer tegen het lijf. Hij was bezig voor hemzelf en de huurfiets een buskaartje te regelen terug naar Christchurch. Dat moet nog steeds via Greymouth. Eigenlijk had hij met de Tranzalpine, een van de mooiste treintrajecten ter wereld, van Greymouth naar Christchurch willen reizen, maar als gevolg van een bosbrand die één van de bruggen op het traject flink heeft beschadigd, loopt die trein ook al niet. Het heeft hem sowieso niet erg meegezeten op deze reis en hij liep een beetje met zijn ziel onder de arm. Morgen gaan we gedrieën op pad, zonder bagage een stukje naar het zuiden, naar Seddon. Daar bevindt zich het fraaie wijngoed van Peter Yealands, maker van Elske's en mijn favoriete Marlborough Sauvignon Blanc. 

Totaal 1977 km

Foto’s

2 Reacties

  1. Aly:
    9 februari 2017
    Hoi Laiverds, Ilse gaf nog als tip voor het Noordereiland daar waar de twee rivieren bij elkaar komen. Daar blijkt het erg mooi te zijn. Verder hebben wij de vulkanen bezocht, net iets minder mooi dandie van Yellowstone, maar toch.... Geniet morgen van de wijntocht en van het gezelschap van Eddy. Doe hem de groeten, liefs
  2. Linda:
    9 februari 2017
    Inmiddels zijn jullie vast wel toe aan wat wijnproeverij. Wat grappig dat in ieder geval in de toerismebranche zoveel nationaliteiten hun brood verdienen en geëmigreerd zijn. Gelukkig bespeur ik bij jullie geen enkele neiging daartoe.