WT 16-17, 12 februari 2017 - Top of the town B&B, Picton, NZ - 50 km

Het zou een prachtige dag worden vandaag: 29 graden en zonnig en dus uitermate geschikt om naar het strand te gaan. We zouden Blenheim verlaten en op weg naar Picton een kleine omweg maken naar Whites Bay, zwemmen in zee, bijbruinen en dan door. Zoals zo vaak in Nieuw-Zeeland was de weersverwachting te optimistisch. 

Toen we vanochtend wegreden na een praatje met de lieve Chinese moteleigenaresse, waren er al veel meer wolken dan voorspeld en het waaide stevig. Ach, dat zou wel opklaren in de loop van de dag. Na tien kilometer over het fietspad sloegen we rechtsaf richting de kust. Steeds meer wolken, hmm. Maar er waren zo te zien meer mensen onderweg naar het strand, dat gaf hoop. In the middle of nowhere stond er opeens een bordje: coffee2go. En ja hoor, vanuit een verdekt opgesteld busje serveerde een jong meisje uitstekende koffie. Er stond ook nog een bankje bij. Koffie vinden de Nieuw-Zeelanders erg belangrijk en ze eten er graag een taartje bij. Dus heeft ieder café naast vele soorten koffie ook vitrines vol met zoetigheid. Voor ons is het fijn dat je overal koolhydraatrijk voedsel kunt krijgen, maar de meeste mensen hier hebben dat helemaal niet nodig. Iedereen rijdt hier in de auto, je ziet maar heel weinigen lopen of fietsen. En dat zorgt ervoor dat Nieuw-Zeeland op plaats 7 staat van landen met de meeste dikke mensen. 

Na een klein uurtje tegen de wind in fietsen kwam het strand in beeld. Zwart zand en stenen. Whites Bay zou wel een wit strand hebben, maar was nog weer zes kilometer verder. Toen we die weg een stukje inreden, ging het al snel omhoog. Two big hills scheidden ons volgens de bestuurster van een pick-up truck nog van de baai. Daar hadden we toch geen zin in. Monkey Bay Beach was wel gemakkelijk bereikbaar, maar we zagen direct al dat de zee veel te woest was om te kunnen zwemmen. Ook kwamen er steeds meer wolken en de beloofde 29 graden werd het dus ook niet. Mooi was het er wel. Er was een leuk doorkijkje via een grot naar een andere baai en door de hoge golven spatte het zeewater met geweld tegen de fraaie rotspartijen voor de kust. We aten op een bankje onze carrot cake op en genoten van het uitzicht. 

De rest van het parcours naar Picton - dat we nu dus voor de tweede keer aflegden, maar dan in de andere richting - was pittig. Het eerste stuk, van Rarangi terug naar Highway 1, viel nog mee, maar op die drukke weg hadden we forse tegenwind en dan zijn 18 kilometer nog best ver. Focussen maar en elkaar op kop afwisselen, zo reden we onder donkere wolken om 2 uur Picton binnen. Onze B&B is een prettig onderkomen. We hebben een mooie moderne kamer met balkon op de eerste verdieping en beneden is een grote huiskamer met de mooiste keuken waar ik tot nu toe in heb gekookt. Zo'n giga Smeg fornuis, dat nodigt uit tot ovenschotels. De geroosterde oranje en paarse kumara (zoete aardappel), gewone aardappel, wortel en courgette met knoflook en rozemarijn smaakten heerlijk. 

Morgen zou het gaan stormen, vandaar dat we hier voor twee nachten hebben geboekt. Hopelijk pakt de weersverwachting weer eens totaal anders uit en kunnen we morgen bij een stralend zonnetje op ons balkon ontbijten en daarna al onze achterstallige boodschappen doen in het centrum van Picton. 

Totaal 2092 km