WT 16-17, 14 februari 2017 - Alan & Edie's place, Wellington, NZ - 15 km

Vandaag hebben we afscheid genomen van het Zuidereiland. De boot ging om kwart voor 11 en wij moesten ons om 10 uur melden met de fietsen. Tijdens het wachten konden we mooi zien hoe zo'n gigantisch schip wordt volgeladen. Eerst lieten ze een paar motorrijders door de slagbomen gaan, toen ging alles weer dicht omdat er hele goederentreinen in het ruim werden gereden door een locomotief met remote control, dus er zat niemand in. Tussen het heen en weer rangeren door gingen de personenauto's naar binnen. Toen alle treinstellen en de containers goed stonden, mochten wij onze fietsen ernaast zetten. 

We gingen lekker op het bovenste dek zitten in de zon. Zo konden we vanaf het rustig voorttuffende schip genieten van het uitzicht over de Marlborough Sounds, want daar vaart de veerboot de eerste anderhalf uur doorheen. Weer prachtig groenblauw water, strandjes en bergen aan alle kanten. Toen we het vasteland en de kleinere eilandjes van het Zuidereiland achter ons lieten en op volle zee kwamen, zijn we twee verdiepingen lager binnen gaan zitten. Hoewel het schip wat op en neer deinde, werd ik gelukkig niet zeeziek.

In Wellington aangekomen mochten wij als eersten van de boot af. We zouden gaan logeren bij Alan en Edie, die we een paar weken geleden eerst onderweg en later bij Cathedral Caves zijn tegengekomen. Alan kwam ons op de racefiets ophalen en toen ging het met een flinke vaart langs het waterfront van Wellington, naar de wijk Mount Victoria waar zij voor een paar maanden een huis hebben gehuurd. Alan is gepensioneerd wiskundige en Edie is als psycholoog verbonden aan de Universiy of Colorado Springs, USA. Zij doet tijdens haar sabbatical onderzoek naar de manier waarop het strafrecht in Nieuw-Zeeland wordt toegepast, meer in het bijzonder hoe een jury tot zijn beslissingen komt en de rol die rechters daarbij spelen. Ze is nog maar net begonnen omdat Alan en zij eerst flink wat hebben rondgereisd op het Zuidereiland, zowel op de fiets, met de auto als wandelend. Morgen gaan we kijken of Edie en ik samen in de rechtbank in Wellington een interessante zaak kunnen bijwonen. 

Vanavond tijdens het eten - Alan had heerlijk gekookt - kwamen er veel onderwerpen aan de orde, waaronder natuurlijk Donald Trump. Heel interessant om van (Democrates) Amerikanen wat meer achtergrondinformatie te krijgen over het hoe en waarom van zijn verkiezing. Nieuw voor mij was dat veel gelovige Amerikanen voor Trump gekozen hebben om zeker te zijn van de benoeming van een nieuwe opperrechter in de Supreme Court die tegen abortus zou stemmen. Alan en Edie kenden het filmpje van Arjen Lubach nog niet, dus dat hebben wij ze op de I-pad laten zien. Alan stuurt het nu naar zijn hele familie. 

Vanmiddag hebben we op de fiets flink wat kilometers gereden in het centrum van Wellington op zoek naar een opticien en naar de AA voor nieuwe kaarten. Bij het laatste adres kwamen we om drie minuten voor sluitingstijd binnen en de mevrouw die ons hielp wilde kennelijk graag naar huis. Ze gaf ons snel een hele stapel kaarten maar vanavond bleek dat we nog een aantal regio's missen. Morgen dus nog maar een keer erheen. 

Totaal 2107 km