WT 16-17, 18 februari 2017 - Settlers Motel, Turangi, NZ - 62 km

To cross or not to cross Tongariro, dat was tot vanochtend vroeg nog spannend. We waren erg vroeg opgestaan, want als we zouden gaan, moesten we om kwart voor 7 in de bus zitten. Ook wisten we nog niet of we in dat geval in onze kamer konden blijven of dat we onze spullen nog razendsnel zouden moeten verplaatsen.
Het weerbericht voor vandaag was: grotendeels droog, maar zeer bewolkt. Na een beetje doorvragen bleek dat te betekenen dat we boven op de vulkaan niets zouden kunnen zien. Toen was de beslissing niet moeilijk meer: we gaan niet. In plaats daarvan hebben we de tassen aan de fietsen gehangen om naar Turangi te rijden. National Park is geen plek waar je een hele dag wilt blijven en het weer was dan misschien niet geschikt om de wandeling te doen, die 60 km op de fiets zouden we wel kunnen volbrengen. Bovendien zouden we ook vanuit Turangi vervoer kunnen regelen naar de Crossing. 

De eerste echte fietsdag op het Noordereiland was prachtig. We reden eerst 30 km over de rustige Highway 47, daarna over de nog stiller 46, door een volstrekt desolaat gebied. Niet al te hoge heuvels met een ruige begroeiing van flax, allerlei grassen waaronder die met die hoge pluimen, bloeiende heide en brem. Die planten waren zo prachtig groen dankzij de vele rivieren die erdoorheen stromen. Door de zware bewolking was alles gehuld in nevelen, maar dat maakte de kleuren des te mooier. Wat wel een beetje jammer was: er stonden helemaal geen bomen langs de weg, dus toen het begon te regenen, eerst zachtjes maar allengs serieuzer, was er geen enkel plekje om te schuilen. We reden dus maar door, in onze regenjassen, en ondanks de nattigheid was het genieten om hier te fietsen. We kwamen veel racefietsers tegen - later bleek dat er vandaag een georganiseerde tocht was. Iedereen groette ons enthousiast en we kregen bijna boven op de berg de verzekering dat alles daarna bergaf zou zijn. Dat was weliswaar wat optimistisch, maar toch was het meest dalen wat we toen nog deden. 

Turangi is alweer een hoofdstad van de wereld! Dit keer van het forellenvissen en in het Tongariro National Trout Center kun je daar alles over te weten komen. Wij stopten er alleen even omdat we dachten dat we er koffie konden krijgen en hadden met ons natte pak geen zin in een urenlange rondleiding voor 15 doller per persoon, dus keken we alleen even naar de gigantische vissen die er in de rivier zwommen. 

In Turangi aangekomen zijn we eerst lekker gaan lunchen bij Café Cadillac, waar zowel het meubilair als de muziek uit de jaren-vijftig dateerden. Er hingen allerlei grappige affiches aan de muur, waaronder een die ik al vaker heb gespot: Unattended children will be given espresso and a free kitten. Bij de Tourist Information hebben we geïnformeerd naar de kans dat we morgen de Crossing kunnen doen. Helaas, morgen is het alweer geen geschikt weer, daar wond de dame die ons hielp geen doekjes om. Maar... ook vanuit Taupo, 50 km verderop, kunnen we weer vervoer regelen, al wordt het natuurlijk wel steeds iets duurder. Dat is dus het plan voor morgen: vroeg weg  om hopelijk Highway 1, die op dit stuk behoorlijk druk schijnt te zijn, zonder kleerscheuren te overleven, en dan overmorgen wandelen. We zitten nu in een aardige cabin met eigen keuken, de boodschappen zijn al gedaan en de was zit in de machine. Straks koken en daarna kijken of we kunnen skypen met Linda. Het duurt nu niet lang meer voordat we met Linda en Floor vanuit Los Angeles een korte roadtrip gaan maken! Hoogste tijd dus om de praktische zaken als autohuur en hotels te regelen. 

Totaal 2169 km