WT 16-17, 24 februari 2017 - Cosy Cottages, Rotorua, NZ - 15 km​

De afgelopen dagen hebben we al heel wat vulkanische verschijnselen bezichtigd, maar een geiser ontbrak nog aan het repertoire. Het kwam dus goed uit dat het hier in Rotorua gevestigde geothermale park Te Puia vooral bekend is om zijn zeer regelmatig en overvloedig spuitende Pohutu geiser. Dit grote park herbergt verder een aantal Maori gebouwen en je kunt er een zang- en dansvoorstelling door Maori's bijwonen. Dat laatste hebben we als eerste gedaan. Natuurlijk is het een toeristisch gebeuren van jewelste, maar het was toch een mooi en kleurrijk spektakel. En je komt en passant ook weer wat te weten over de cultuur en de gebruiken van de eerste mensen die in Nieuw-Zeeland woonden, sedert ongeveer 1000 jaar. De mannen van de dansgroep lieten zien hoe je een potentiële vijand de stuipen op het lijf kunt jagen: met woeste kreten, wijd opengesperde ogen en de tong ver uit de mond. Ik lust je rauw, betekent dat.

De volgende attractie was het kiwihuis. Dit beroemdste Nieuw-Zeelandse vogelbeest zul je normaal gesproken niet in het wild tegenkomen, want het zijn schuwe nachtdieren. Dus zetten ze er hier eentje in een pikkedonker nachthok met infrarood licht. Toen onze ogen wat aan het donker waren gewend zagen we de kiwi vlak voor het raam rondscharrelen. Een grappig beest met lange veren en een dito snavel. Toen was het tijd om te kijken of de geiser het wilde doen. We werden niet teleurgesteld, want al snel begon het uit een groot gat eerst enorm te roken en daarna spoot het hete water metershoog de lucht in. Het was een prachtig gezicht om al dat water vervolgens over de silica-terrassen te zien weglopen. Al met al duurde het minstens tien minuten, dus tijd genoeg om mooie foto's te maken van dit natuurgeweld. De rest van het park vonden we minder spectaculair dan de zeer kleurrijke terrassen en poeltjes in Orakei Korako en in Wai-O-Tapu Thermal Wonderland. Hier waren vooral veel van die grappige mud pools, die al pruttelend luchtbellen in alle soorten en maten blazen, maar ja, modder is helaas alleen voorradig in de kleuren beige, grijs en donkergrijs.

Het was inmiddels lunchtijd en ik was nog niet helemaal hersteld van mijn griepje, dus ik vond het wel mooi geweest. Onderweg naar Cosy Cottages staken we aan bij Café Ciabatta, waar een van oorsprong Zwitserse bakker de volgens Trip Advisor allerbeste broodjes bakte. De bakker kwam zelf even langs om te vragen of alles naar wens was en waar we vandaan kwamen. Hij vroeg het ook aan de mensen naast ons. De man van het echtpaar liet eerst een flinke boer en zei toen dat hij uit Hongkong kwam. Hij had het dus ook lekker gevonden.

Vanmiddag heb ik een paar uurtjes in bed gelegen en ik denk dat mijn griep nu over is. Dokter Henk vond dat ik voor mijn herstel ook nog even in het geneeskrachtige water van de hot springs moest gaan zitten, wat best prettig was. Het je ingraven op het strand van het meer hebben we maar achterwege gelaten. Op de camping staat nog een fietsend stel en toen Henk ze aansprak, bleken dat 'bekenden' te zijn. We waren ze eerder tegengekomen tijdens de eerste week van onze fietstocht door NZ, in Twizel.

Totaal 2365 km