WT 16-17, 24 maart 2017 - Musket Cove Island Resort, Malolo Lailai, Fiji

Alweer de vierde dag op dit paradijselijke eiland, de tijd vliegt. Anders dan Henk  had gevreesd, kost het geen enkele moeite om ons over te geven aan het zalig nietsdoen, met af en toe een kleine activiteit. Ons huisje is heerlijk, het resort blijkt een goede keuze en er zijn gelukkig maar heel weinig gasten hier. Ik denk dat er op dit moment verhoudingsgewijs meer personeel rondloopt, allemaal gekleed in rode bloesjes, de dames met een frangipanibloem in het haar.

Op het whiteboard bij het watersportcentrum stonden weer allerlei uitjes voor vandaag. We schreven ons in voor een snorkeltour bij zonnig weer en voor een trip naar het dorpje op het naburige eiland, voor als het net als gisteren bewolkt en regenachtig zou zijn. Voor die tijd konden we mooi een wandeling over het eiland maken. Het waren maar een paar kilometers, maar de temperatuur zorgde wel voor flink zweten tijdens het bestijgen van de kleine hellingen op het parcours. Naast de twee resorts zagen we nog aardig wat luxe en grote vakantiewoningen, mooi gelegen vlak bij het strand en tussen de palmbomen. We vonden gelukkig de weg naar beneden weer vlot terug en doken direct het water in om af te koelen. 

De zon bleef schijnen, dus we gingen snorkelen. Maar zodra de Musket Cove 1 weg voer, begon het toch te regenen. Omdat het ook ging waaien, met flinke golven tot gevolg, gingen we niet naar de beloofde nieuwe plek, maar naar de locatie waar we eergisteren ook waren. Ik zag een paar nieuwe vissen, waaronder een langwerpig, bijna doorzichtig exemplaar met een lange spitse bek en een getande duivelsstaart. En vooral toen de zon weer doorbrak, keek ik mijn ogen uit naar de kleurrijke koralen en anemonen. Enorme gele bloemkolen, blauwgroene en knalgroene bladeren, kleine oranje bolletjes met donkere stippen, prachtig, prachtig. Henk zag nu ook dat kleine ananasvormige ronde visje. In mijn enthousiasme zwom ik, geholpen door de stroming, op een gegeven moment wel erg ver weg van de groep en van de boot, waardoor ik even flink moest aanzetten om weer in de buurt te komen. Mooi: op de terugweg naar de haven werden we gevolgd door een enorme school kleine visjes, die keer op keer met zijn allen tegelijk boven het water uit sprongen. 

Na het douchen en uitrusten was het al snel weer tijd om te gaan eten in Dick's Place. Voor de resterende dagen staan er niet veel nieuwe gerechten meer op de kaart om uit te proberen. Mocht dat luxeprobleem ons echt gaan dwarszitten, is het wellicht tijd om eens uit te wijken naar het nabijgelegen Plantation Island.