WT 16-17, 31 maart 2017 - Hotel New York New York, Las Vegas, Nevada, USA

We zijn nu drie dagen met Linda en Floor op pad en dat is knap vermoeiend. Nog geen avond lagen we voor 1 uur 's nachts in bed, maar we staan 's morgens wel op tijd op en de dagen staan bol van de activiteiten en indrukken. Bekaf zit ik nu dus op bed mijn reisverslag te schrijven. 

Als eerste stond vanochtend op het programma: naar Las Vegas rijden, zo'n 300 km, over een rustige weg. Als president Trump zijn belofte om de infrastructuur te gaan verbeteren wel gaat nakomen, moet hij vooral hier beginnen. Wat een slechte weg, vol gaten en hobbels en met een gevaarlijk zachte berm. Het landschap was de hele tijd wonderschoon, zo sereen, weids en kleurrijk  is de woestijn. Vroeger dacht ik dat die alleen uit wit zand bestond! Maar zeker als je af en toe uit de auto stapt, sta je versteld van de verscheidenheid aan planten en bloemen, van de zoutvlakten en de vormen van de bergen rond de uitgestrekte valleien. Misschien door al het om ons heen kijken reden Henk en ik verkeerd, dus de plek waar we met Linda en Floor hadden afgesproken om te lunchen, misten we. In plaats daarvan belandden we in het plaatsje Searchlight in een MacDonalds, naast een klein casino en een pompstation. 

Daarna kwamen al snel de eerste grote gebouwen van Las Vegas in beeld. De gouden gevels van Mandalay Bay, de Eiffeltoren en ook de wolkenkrabbers en het vrijheidsbeeld van ons eigen hotel, New York New York. Meteen bij binnenkomst beland je in een gekkenhuis. Het casino loopt naadloos door in het hotel en daaromheen zijn weer winkels, restaurants en theaters, allemaal met hun eigen muziek en ander lawaai. Een groter contrast met de verstilde natuur van een paar uur eerder was nauwelijks mogelijk. Maar het was genieten. We zijn eerst wat gaan rondkijken in dit enorme complex en wat gaan drinken in een van de vele cafés. De keuze voor het eten was unaniem op Chin Chin gevallen, een Aziatisch restaurant waar de plaatjes van de sushi er wel heel aantrekkelijk uitzagen. Het was ook echt een feestje: op een gigantisch houten bord had de kok voor ons de mooiste en lekkerste sushikunstwerkjes uitgestald, versierd met eetbare bloemen. Flesje wijn erbij om nog eens op deze geslaagde familiereünie te proosten, heerlijk. 

Omdat de lichtjes van Las Vegas in het donker het mooist zijn, moest een stadswandeling de dag afsluiten. Het ziet er allemaal vreselijk over-de-top uit en het is een enorme verspilling van energie, maar het heeft toch iets heel speciaals om hier rond te lopen. De openbare ruimte is vergeleken met de eerste keer dat ik hier was, 17 jaar geleden, veel schoner en niet alleen op auto's ingesteld. Er zijn mooie pleinen, brede trottoirs en voetgangersbruggen. Naast alle casino's, restaurants en bars zijn hier ook de grote modemerken zoals Prada, Dolce & Gabbana en Stella McCarthy gevestigd. Linda, Floor en ik weten dus al dat een bezoekje aan deze winkels morgen zeker een programmaonderdeel gaat worden.