WT 16-17, 2 april 2017 - Fiesta Casino and Hotel, Henderson, NV, USA

Nog een laatste superontbijt bij Chin Chin en toen was het moment aangebroken dat we afscheid moesten nemen van Linda en Floor. We hebben het zo heerlijk gehad met ze! En het duurt nog een tijd dat we elkaar weer zullen zien, dus dat was even moeilijk. Maar zij gaan nog twee weken lang van prachtige natuur genieten en ook voor ons ligt nog veel moois en bijzonders in het verschiet. Daarom hebben we ze vrolijk uitgezwaaid - om elkaar vervolgens nog twee keer tegen te komen onderweg op de Valley of Fire HIghway. 

The Valley of Fire is een State Park, dus niet zo belangrijk als een National Park. We hebben echter al vaak ervaren dat juist de State Parks de mooiste natuur en landschappen herbergen. Ook dit park was weer een verrassing, met inderdaad vuurrode rotsformaties, afgewisseld met lichter gekleurde gesteenten, wat op sommige plekken een regenboogeffect geeft. We hebben ook weer wilde dieren gespot: de prachtige big horn sheep. Je ziet ze bijna niet omdat ze dezelfde kleur hebben als de rotsen waar ze overheen klauteren, maar de mensen in de auto voor ons in de rij voor de parkingang wezen uit het raam in de richting waar ze rondliepen. De informatieborden in het Visitor Center lieten zien dat je hier ook gemene slangen, coyotes, vossen en schildpadden kunt aantreffen. Die hebben we allemaal niet gezien, maar des te meer nieuwe bloemetjes. Het blijft geweldig dat we hier precies op het juiste moment zijn om de woestijn zo uitbundig te zien bloeien. 

Tijdens de wandelingen die we maakten naar Rainbow Rocks, Fire Gorge, Seven Sisters en Elephant Rock kregen we het goed warm. Het is heerlijk zonnig weer en de wind is helemaal weg. De lucht is wel heel droog hier, een grote tegenstelling met Fiji. Daar was de luchtvochtigheid zo hoog dat het toetsenbord van mijn iPad en Henks camera kuren gingen vertonen. Nu de contactjes kennelijk weer zijn opgedroogd, doet alles het weer. 

We verlieten het park aan de oostkant om langs Lake Mead te rijden. Daar willen we over een paar dagen op de fiets naartoe en we wilden kijken of er in die contreien ook overnachtingsmogelijkheden zijn. Het was maar goed dat we dat gedaan hebben, want het ooit bloeiende recreatiegebied Echo Bay ligt nu bijna volledig op zijn gat. Motel en restaurant zijn gesloten en de rudimentaire camping was alleen toegankelijk voor caravans en campers, zo wisten de mannen van het informatiecentrum - dat was er nog wel - ons te vertellen. Ze waren zo te ruiken al ruimschoots begonnen aan de zondagmiddagborrel, maar ze konden ons nog wel verwijzen naar een plek een stukje terug langs het meer waar we wel terecht zouden kunnen en een stadje wat verderop voor een volgende etappe. 

De rest van de middag reden we door het alweer schitterend landschap van de Lake Mead National Recreation Area: brede valleien met bergen aan alle kanten en in alle kleuren. Wat is Amerika toch mooi! Daar kan een onberekenbare en woest om zich heen slaande nieuwe president gelukkig (nog) niets aan veranderen...

Het eindpunt van vandaag is alweer een casino, maar ditmaal in een wat suffige voorstad van Las Vegas, Henderson. Het was gewoon de beste en goedkoopste hotelkamer in de buurt van Las Vegas North, waar we morgen op een Warmshowersadresje gaan logeren. We kijken tv, lezen wat en drinken een wijntje op onze ruime kamer - het gokken laten we vanavond aan ons voorbij gaan.