WT 16-17, 3 mei 2017, Sophia Retreat and Event Center - Dolores, Colorado, USA

De cabin van gisterenavond had gelukkig een iets breder bed dan de Airstream en voldeed verder ook aan alle basisvoorwaarden voor een aangenaam verblijf. Toch was het vanmorgen tijd om weer eens te verkassen en de rode rotsen voorlopig achter ons te laten. Voordat we weer op pad gingen hadden we nog een koffieafspraak met Teresa en haar fietsmaatje Sophia, die weer terugkwam van een week rondtrekken in een flinke camper met haar moeder en twee andere Oostenrijkse dames. Die schoven ook allemaal aan bij de koffie en het werd al rap een gezellige tweetalige uitwisseling van ervaringen en tips. De ouders van Sophia zijn echte wereldreizigers met een zwak voor de VS. De kiem daarvoor was gelegd in de jaren '70, haar vader bleek ongeveer in hetzelfde jaar als ik uitwisselingsstudent te zijn geweest in Littleton, Colorado, de plaats waar Elske 11 jaar geleden was.

Teresa en Sophia hebben nog vijf weken de tijd voordat ze terug moeten zijn in Las Vegas en willen nu wel eens iets anders zien dan droge woestijnen, waar het nu ook behoorlijk heet begint te worden. We hebben ze ervan weten te overtuigen dat Colorado ook voor Oostenrijkers nog voldoende te bieden heeft en hebben daarna onze kaarten van de ACA voor het stuk door Colorado aan ze afgestaan, zodat ze wat meer houvast hebben voor een route. Het kan dus maar zo zijn dat we ze over een paar weken nog weer tegenkomen.

Tegen de middag gingen we eindelijk zelf weer op pad. Het plan was een rustig tochtje door het grensgebied van Utah en Colorado, met een bezoek aan die prachtig besneeuwde bergen (La Sal Mountains) die de laatste dagen telkens op de achtergrond te zien waren. Er kon al snel weer een streep door dat plan, want de gastheer van de National Forest camping langs de Colorado, waar we even stopten voor een paar foto's, wist te vertellen dat die weg halverwege afgesloten was wegens werkzaamheden. De alternatieve route was ook prachtig, met vrijwel voortdurend zicht op alweer een volgende besneeuwde bergketen, de San Juan Mountains. We staken een paar keer de snelstromende en goed gevulde Dolores-rivier over en zagen daar een handvol grote rubbervlotten en een kano. Die mensen waren overduidelijk bezig met een meerdaagse trip ver van de bewoonde wereld, want de vlotten waren volgeladen met kampeerspullen en jerrycans water. 

Ons einddoel van vandaag, Dolores, is een klein plaatsje aan voornoemde rivier, net groot genoeg om alle voorzieningen te hebben. We hadden op goed geluk een kamer geboekt bij Sophia Retreat. Dat blijkt een mooie houten lodge een paar kilometer buiten Dolores te zijn. Er is nog één ander stel, maar verder is het er uitgestorven. Heerlijke kamer, kingsize bed en diepe stilte, wat zullen wij slapen vannacht!