WT 16-17, 7 mei 2017, Cottonwood Cove, Wagon Wheel Gap, CO, USA

We maken er wel een beetje een zigzag-parkoers van door de VS (klik maar eens op het tabblad 'Kaart' op onze blog), maar het is hier overal zo mooi dat het absoluut geen straf is om regelmatig een dagje te toeren naar de volgende bestemming. Zo ook vandaag. Het weer was niet super, zelfs een paar keer een regenbuitje. Zodra de zon er echter weer door kwam was het nog heerlijk en dat wordt voor morgen ook voorspeld. Naar verwachting wordt het midden in de week een paar dagen koud en regenachtig, maar naar het weekend toe knapt het weer op.

Van Montrose gingen we eerst een km of 100 naar het oosten, onder andere naar Blue Mesa Lake, een stuwmeer in de Gunnison, waar we 17 jaar geleden met de kinderen al eens gekampeerd hadden. In mijn hoofd zat een beeld van een vrijwel verlaten National Forest camping aan het meer met een camp host in zijn eigen camper. Als dat beeld klopt, dan is er inmiddels nogal wat veranderd. Het is zelfs in deze tijd van het jaar veel drukker; de plekken zitten dichter bij elkaar en zijn kleiner en waar je vroeger je kampeergeld in een envelopje aan de paal van je kampeerstek hing, is er nu een flink gebouw met een ranger en een self-pay station voor het geval de ranger er niet is. 

Aan het eind van het meer sloegen we af naar het zuiden en ging het al snel weer flink op en neer. Eerst reden we door een open landschap langs de Cebolla Creek (de ui-beek) met uitzicht op de besneeuwde toppen ten zuiden van ons en na het leuke stadje Lake City (nog grotendeels in winterslaap) kwamen we weer tussen de sneeuw terecht om twee passen van respectievelijk 3500 en 3300 meter te bedwingen. Op de laatste pas staken we de Continental Divide over, de scheidslijn tussen het deel van de VS waar het water naar de Grote Oceaan stroomt en het deel waar het water naar de Atlantische Oceaan of de Golf van Mexico stroomt. Om die overgang te onderstrepen, hebben we de rest van de tijd door het dal van de Rio Grande gereden, die een stuk verderop de grens tussen de VS en Mexico vormt. De minder vleiende term 'wetbacks' voor Mexicanen die naar de VS zijn geëmigreerd komt daar ook vandaan, veel immigranten staken zwemmend de rivier over om de douane te vermijden en werk te zoeken in de VS.

We zagen onderweg telkens leuke plekjes waar je blokhutten kon huren en op zeker moment konden we de verleiding niet langer weerstaan. We bivakkeren dus nu voor twee nachten in Cabin #7 van de Cottonwood Cove, met achter ons een enorme en steile bergwand en aan de overkant van de weg diezelfde Rio Grande. Het is een rustiek onderkomen met een aparte woonkamer met leren bankstellen en houtkachel en met prenten van beren en herten aan de muur. Morgen gaan we een lekker stuk fietsen door het prachtige dal en op zoek naar Big Horn schapen en elanden. De beren zijn op deze hoogte nog niet ontwaakt uit hun winterslaap, dus die gaan we niet tegenkomen. Wagon Wheel Gap heeft een roemruchte geschiedenis. Op deze plek is het dal heel smal en hier zijn in de 19e eeuw heel wat blanke kolonisten over de kling gejaagd doordat ze in een hinderlaag liepen. De indianen hingen kapotte wielen van buitgemaakte huifkarren aan de bomen om nieuwkomers af te schrikken, vandaar de naam.