WT 16-17, 16 mei 2017 - YMCA of the Rockies, Estes Park, CO, USA

Road trip today! Met Jan, Elske, Anouk en Christine gingen we naar Estes Park, dat is gelegen aan de rand van Rocky Mountains National Park. Het leek wel een schoolreisje: alle stoelen in onze Dodge Caravan waren bezet en het was even passen en meten met de vele tassen en boodschappen die mee moesten. We reden eerst nog langs Peak Cycles, want daar hadden we gisteren een koper gevonden voor de fietstrailer. Nu we hebben besloten om niet meer uitsluitend met de fiets te reizen - we hebben vanaf 20 mei een huurauto gereserveerd die we uiteindelijk in Newark gaan inleveren - en we bovendien hebben geconcludeerd dat kamperen steeds minder ons ding is, hebben we het gele karretje in de toekomst niet meer nodig. Een van de fietsenmakers in Peak Cycles was er voor 100 dollar maar wat blij mee. 

De weersverwachting voor vandaag was slecht, maar de dag begon met zonnig weer. De rit door Golden Gate Canyon State Park was mede daardoor prachtig. Ruige bergen, prille groene Aspen trees en woest stromende rivieren vormden het decor. En het was overal zo uitgestorven dat we verwachtten dat de wilde beesten van alle kanten op ons af zouden komen, dus we keken goed of we tussen de bomen en bij het water nu eindelijk beren of elanden zouden spotten. Henk en ik turen ook al een hele poos de riviertjes af, op zoek naar bevers. We zien wel steeds hun sporen: van boomstammen en takken geknutselde dammetjes en beverburchten, maar tot nu lieten de bewoners ervan zich niet zien. Vanochtend wist ik zeker dat ik er eentje zag zwemmen in zo'n typisch stilstaand poeltje. Stoppen dus, omkeren en kijken. Jammer, de bever bleek een gewone eend te zijn. 

Even verderop klonk vanaf de achterbank een kreet: moose! Ik geloofde er eerst niets van, het zou wel weer een uit de krachten gegroeide pony zijn. Maar na weer stoppen, omkeren en kijken was het wel degelijk een (vrouwtjes)eland, die zich rustig grazend liet bewonderen en fotograferen. Een poosje later was het weer raak: een mannetje deze keer! Dus die voor mijn gevoel bijna uitgestorven diersoort kunnen we ook weer van het lijstje afstrepen. 

De weg voerde, niet per ongeluk, langs het plaatsje Nederland. Daar waren we vijf jaar geleden ook met Christine en for sentimental reasons maakten we ook nu weer een foto bij het plaatsnaambord en staken we aan bij hetzelfde wat oubollige Duitse restaurant Black Forest. Helaas was de oude, in Lederhosen gestoken eigenaar er vandaag niet, maar de bratwurst, wiener schnitzel en gulasch stonden gelukkig nog wel op het menu. We sloten de lunch in stijl af met huisgebakken Torte en Apfelstrudel. 

De lucht was intussen steeds donkerder en dreigender geworden, er kwam regen uit de wolken en een enkele sneeuwvlok. Zouden we nog iets van Rocky Mountains National Park kunnen bekijken of gingen we linea recta naar het knapperende haardvuur van onze rustieke cabin? Eenmaal aangekomen in YMCA of the Rockies leek dat laatste wel aantrekkelijk, want we hebben een erg leuk huisje gehuurd op dit enorme complex. Toch ondernamen we voor het eten nog een korte wandeling langs de rivier en dat bleek een goed idee. We zagen allerlei bloemetjes, nog deels in de knop, eekhoorns en een hele familie wilde kalkoenen. 

Nu, na een zelfbereide spaghettimaaltijd met wijn en bier, dooft niet alleen het haardvuur langzaam uit. De een na de ander sukkelt weg op de bank of gaat maar alvast tanden poetsen. Het is vast heerlijk slapen in deze rustige omgeving. Eerst moeten we echter alle deuren goed op slot doen en vooral geen eten zichtbaar op het aanrecht of voor het raam uitstallen, want in het bos zijn de wilde dieren: beren!