WT 16-17, 22 mei 2017 - Days Inn, Thermopolis, WY, USA

Henk stelde vanochtend voorzichtig voor om een stukje te fietsen vanuit Laramie. We zitten alweer zo veel dagen in de auto dat we snakken naar wat lichaamsbeweging. Maar ja, het weer laat ernstig te wensen over; voor vandaag beloofden ze maximumtemperaturen van 10 graden en het waaide dat het rookte. Niet echt lekker om dan te gaan fietsen. We stapten dus maar weer in de Nissan, met het plan om een flink stuk naar het noorden te rijden, waar het warmer is. 

De eerste helft van de dag kreeg je het alleen al koud door naar buiten te kijken: op de bergen lag nog veel sneeuw en vanaf een uur of 11 begon het afwisselend te regenen en te hagelen. De lunch genoten we noodgedwongen dus maar in de auto. Er was onderweg gelukkig wel van alles te zien. Over de vlakke groene prairie liepen honderden pronghorn antelopes, afgewisseld met kuddes zwarte en rode koeien. Er verschenen dorpjes met namen als Medicine Bow en Bosler, maar het kostte moeite om daar nog leven te ontdekken, zo desolaat oogden de behuizingen. Het landschap werd na de middag allengs heuvelachtiger en kleurrijker, zeker toen we bij een onopvallend bordje met Hell's Half Acre even stopten. Helemaal in the middle of nowhere bevonden we ons opeens voor een mini Grand Canyon! Er stonden grote hekken eromheen zodat je niet goed naar beneden kon kijken, maar we waren desondanks zeer onder de indruk van dit onverwachte pareltje in het verder onherbergzame landschap. De associatie met de hel is waarschijnlijk afkomstig van de slachtpartijen die Native Americans hier vroeger aanrichtten: ze dreven hun prooi (bisons) de nauwe canyon in en dan was er geen ontsnappen meer aan voor de arme dieren... 

Het laatste stuk tot aan Thermopolis voerde door Boysen State Park en Wind River Canyon en dat was prachtig. Aan weerszijden van de woest stromende Big Horn River rezen de roze, oranje en rode rotsen op en de zon begon zowaar ook weer te schijnen. 

Thermopolis herbergt alweer een uitstekend voorbeeld van een Stunning State Park: het Hot Springs State Park, met natuurlijke  warme baden en geothermische verschijnselen die lijken op Yellowstone-in-het-klein. Voor het eten reden we daar alvast een rondje met de auto en zagen we twee enorme bisons vlak voor ons op de weg. Na het eten keken we bij de kleurrijke terrassen waar het warme water overheen loopt om een dampend riviertje te vormen. Al turend stonden we versteld van alle levende wezens in en om dat warme water: razendsnel zwemmende schildpadden, heel kleine zilveren visjes die onophoudelijk uit het water omhoog springen en zwermen vogels die in het warme gesteente hun nesten bouwen en in en uit vliegen. Morgen gaan we dat allemaal nog wat nader beschouwen en natuurlijk ook zelf van de hot springs genieten. Het zou mooi zijn als we eerst een mooie fietstocht kunnen maken, maar vooralsnog regent en waait het buiten plotseling weer keihard, dus dat is nog even afwachten.