WT 16-17, 27 mei 2017 - Four Points by Sheraton Hotel, Williston, North Dakota, USA

27 mei 2017 - Williston, North Dakota, Verenigde Staten

Vandaag stond er een rustig dagje toeren langs de bovenloop van de Missouri op het programma. Het is hier absoluut niet toeristisch, hetgeen wel plezierig is, omdat er daarom genoeg plek is in de hotels en motels onderweg. Sterker nog, we zitten vanavond voor een schijntje in een zeer luxe hotel, terwijl het één van de drukste weekends van het jaar is in de VS, Memorial Day weekend. Op Memorial Day, de laatste maandag in mei, worden alle gevallen Amerikaanse militairen herdacht, maar het is daarnaast vooral een lang vakantieweekeinde dat het begin van de Amerikaanse zomer markeert. De receptioniste van het hotel vroeg ons nog wat we in hemelsnaam in North Dakota kwamen doen, want daar was echt helemaal niets te beleven :)

Vanmorgen voordat we vertrokken, spraken we nog een eenzame fietser. Hij logeerde ook in La Casa Motel, maar we hadden hem nog niet eerder gezien. Hij was op weg van Seattle naar Minnesota over de noordelijkste oost-westroute van de ACA - de 'Northern Tier'. Omdat het hier zo dunbevolkt is, moeten fietsetappes zorgvuldig worden gepland, maar dankzij de stevige wind uit westelijke richtingen van de laatste tijd kon hij lekker opschieten. 

De Missouri kregen we maar af en toe te zien in het vandaag vooral agrarische landschap. Daarom zijn we er vanmiddag bewust naartoe gereden, na de lunch in Culbertson. Culbertson is voor ons een naam die is verbonden aan een Amerikaans bridge-echtpaar, dat aan de wieg heeft gestaan van het moderne contractbridge. In deze contreien verwijst hij echter naar een rijke bonthandelaar uit de 19e eeuw. Op de grens van Montana en North Dakota ligt de Fort Union National Historic Site. Fort Union was vanaf 1825-1865 een van de belangrijkste handelsplaatsen van het Wilde Westen. Blanke kolonisten kochten daar jaarlijks tienduizenden gelooide bisonhuiden van de inheemse bevolking in ruil voor allerlei gebruiksgoederen en snuisterijen die merendeels uit Europa waren geïmporteerd. Daaronder waren ook gekleurde kraaltjes uit Venetië die zeer populair waren onder de indianen voor het versieren van mocassins en ceremoniële kleding. Alhoewel het volgens de Amerikaanse wet verboden was om de indianen te voorzien van alcohol, bleek uit de tentoonstelling in het deels gereconstrueerde fort dat je die regel volledig moest negeren als je een serieuze transactie wilde doen. 

Het fort werd bemenst door één dame in officieel parkrangeruniform en verder liepen er meerdere mensen in tradionele kledij rond die de bezoekers informeerden over de historie en het leven van alledag in het fort en de manier waarop handel werd gedreven. De lokale chiefs werden met alle egards ontvangen en er moesten allerlei protocollen en rituelen worden doorlopen voordat je daadwerkelijk tot zaken kon komen. Het oorspronkelijke fort had ook een strategische functie: het bewaken van de plek waar  de rivier de Yellowstone in de Missouri stroomt. De belangrijkste reisroutes van kolonisten en avonturiers gingen over of langs de bevaarbare rivieren, en de meeste forten bevonden zich in de buurt van doorwaadbare plaatsen. 

Williston is best groot, maar we hebben nog niet uitgevonden waarom en we konden er weinig opwindends aan ontdekken. Het centrum was vrijwel uitgestorven, dus onze wandeling na het eten in Japans restaurant 'Basil' was van korte duur.

Foto’s