WT 16-17, 13 juni 2017 - Cedarwood Lodge, Providence Bay, Manitoulin Island, ON, Canada

Ook al is het landschap om ons heen niet opeens heel anders dan in de VS, het is toch leuk om in Canada te zijn. De mensen spreken hier net iets Engelser Engels, de aankleding van restaurants lijkt wat smaakvoller en, last but not least, we genoten vanavond van een maaltijd die met kop en schouders uitstak boven wat we de laatste tijd voorgeschoteld hebben gekregen. 

Van verschillende kanten was ons Manitoulin Island aangeraden en dat blijkt terecht. Dit grootste zoetwatereiland ligt in Lake Huron en op het eiland zijn ook weer heel veel meren met kleinere eilandjes erin. Een waterrijke en daardoor zeer groene omgeving dus. Er zijn een paar kleine stadjes, maar er wonen hier niet veel mensen. Wat ons met name aanspreekt zijn de vele fietsactiviteiten die op het eiland plaatsvinden. Jaarlijks wordt er een tweedaagse toertocht verreden met 240 deelnemers - meer gaat niet, anders zijn er te weinig bedden - en de enthousiaste vereniging The Manitoulin Island Cycling Advocates heeft allerlei routes uitgezet. Ook kun je er een geheel verzorgde vijfdaagse tocht langs hotels en restaurants maken. De de voorzitster van die club, Maja Mielonen, heeft in het dorpje Minnemoya een heel charmant theehuis/biologische winkel/bakkerij, dus daar hebben wij ons vanmiddag direct even gemeld. Maja was helemaal blij: niet alleen waren wij haar eerste klanten van vandaag, maar ze kon aan ons ook nog eens haar verhalen en tips over fietsen op Manitoulin Island kwijt. In haar mooie tuin genoten we van thee met appeltaartjes en we verlieten het pand weer met een hele stapel kaarten, tijdschriften en foldermateriaal - om in Nederland uit te delen. Morgen gaan we een mooie, wat langere fietstocht maken rondom Lake Minnemoya. 

In het piepkleine dorpje Providence Bay hadden we via Airbnb een kamer geboekt in Cedarwood Lodge. Dat bleek alweer een gouden greep te zijn: een prachtige blokhut midden in het groen, waar we een kamer hebben met eigen opgang en badkamer, en morgenvroeg wordt het ontbijt voor onze deur gezet. Door Ken, de van oorsprong Britse eigenaar, werden we zeer hartelijk verwelkomd. Dat is het leuke van Airbnb, je krijgt de indruk dat de meeste mensen niet zozeer voor het geld, als wel voor het contact met gasten, een deel van hun huis verhuren. 

Helaas biedt Cedarwood Lodge niet het gebruik van wasmachine en droger aan, dus moesten we gelijk nadat we de auto hadden uitgeladen, weer terug naar Minnemoya met twee zakken vol vuile was. Toen alles eenmaal in de droger zat, reden we snel door naar restaurant The Garden's Gate, waar Ken voor ons een tafel had gereserveerd. Het eten was er heerlijk. Voor mij een visje uit het meer, met lekker veel groente en aardappels uit de oven, voor Henk pittig gekruid lamsvlees. Daarna weer terug naar de laundry om de was op te halen en hup, door naar onze kamer, want we zouden skypen met Jan om afspraken te maken over volgende week, als we naar hem toegaan. 

Ja, het gaat nu hard. Nog ruim twee weken, dan brengt het vliegtuig ons weer naar huis. We merken dat we ernaar uitkijken en dat we een klein beetje reismoe worden. Daarom is het fijn dat we straks een week in Princeton zitten om samen met Jan wat leuke uitstapjes in de omgeving te maken en ons voor te bereiden op de terugtocht.